Praat met genoeg Britten over wat hen ertoe bracht om te verhuizen en naar Thailand te gaan, en de verhalen beginnen vertrouwd te klinken.
Ik was het zat in het VK. Het werd te duur voor me. Ik ben altijd gepassioneerd geweest over Muay Thai, dus het leek een logische stap.
Er is een terugkerend thema in al deze redenen. Mensen wilden graag weg van iets, of waren vastberaden om naar Thailand te verhuizen for iets.
Ze hadden een plan, en het ging zo: Ik ben niet gelukkig in het VK. Ik zal gelukkig zijn in Thailand.
Mijn verhaal was niet zo. Ik was niet ongelukkig in het VK. En ik had ook geen verlangen om naar Thailand te verhuizen.
Eerlijk gezegd wist ik vrijwel niets van Thailand, behalve de versleten oude stereotypen.
Ik was 23, net klaar met de universiteit. Ik wilde lange tijd reizen—zeg maar zes maanden of zo—en ik wilde ergens anders heen.
Ik besloot om op een impuls naar Thailand te verhuizen. Er waren betaalde banen. Het was zonnig. Er waren stranden. Ik vond groene curry lekker. Klaar.
Dat was in 2010. Ik ben hier nog steeds. Thailand is grappig op die manier.
Dit artikel laat je zien hoe je naar Thailand kunt verhuizen, het eerste jaar als nieuwe leraar overleeft en gedijt in het Land van de Glimlach.
Disclaimer: This article may include links to products or services offered by ExpatDen's partners, which give us commissions when you click on them. Although this may influence how they appear in the text, we only recommend solutions that we would use in your situation. Read more in our Advertising Disclosure.
Het Verhuisplan
In tegenstelling tot de expats die ik hierboven noemde, maakte ik me geen zorgen over de beslissing om te verhuizen naar Thailand.
Ik wilde reizen sinds ik klaar was met de universiteit. Ik was jong, had geen eigendom of afhankelijken of iets dat het verhuizen naar een nieuw land stressvol maakt.
Ik had een baan waarin ik niet gelukkig was en was klaar om weg te gaan als ik de kans had.
I geld gespaard voor Thailand en onderzocht banen. Ik wist dat Engels onderwijzen iets was dat ik kon doen, dus het eerste wat ik deed was inschrijven voor een TEFL-cursus.
Een TEFL halen
Ik heb mijn TEFL gehaald via een lokale TEFL-academie. Het was een workshop van een weekend in mijn woonplaats Cardiff.
Hoewel de cursus prima was, zou ik er achteraf gezien niet zo veel moeite voor hebben gedaan. Geen enkele school in Thailand heeft me gevraagd om een TEFL te tonen, zelfs niet als ze het in de personeelsadvertentie vermeldden.
En het heeft me geen voordelen opgeleverd bij het vinden van werk. Scholen hebben in Thailand Engelse leraren nodig en nemen mensen aan met alleen een bachelordiploma en een polsslag.
Toch, als piekeraar zou ik nooit het vliegtuig hebben genomen zonder een certificaat dat me een voorsprong zou geven bij het vinden van een baan.
Achteraf gezien had ik gekozen voor de meer rigoureuze en dure CELTA-cursus.
Natuurlijk, als ik echt wat planning had gedaan en geweten had dat ik nog steeds zou onderwijzen, had ik een behoorlijke onderwijsbevoegdheid gehaald zoals de PGCE.
Onderzoek naar Beroepsmogelijkheden
Hoewel de TEFL-academie me via hun programma een baan gaf, zou ik als ik het opnieuw moest doen waarschijnlijk zelf naar een baan zoeken.
Als leraar was ik in feite aan het babysitten voor bijna geen geld. Toch was het fijn dat mijn hand werd vastgehouden gedurende de eerste maanden terwijl ik gewend raakte aan het lesgeven.
Als potentiële expat kun je een paar carrières nastreven in Thailand:
Een goede website om naar onderwijsvacatures te kijken is ajarn.com, een van Thailand’s grootste vacaturebanken voor onderwijsposities.
Site zoals jobsdb.com is een goed startpunt voor niet-onderwijsposities.
Het klinkt misschien vanzelfsprekend, maar zorg ervoor dat je onderzoek doet voordat je een baan kiest.
Facebookgroepen zoals Teaching Jobs in Thailand zijn een goede bron voor informatie over hoe de zaken in Thailand ervoor staan.
Hoe geweldig Thailand ook is, je zult hier genoeg gewetenloze werkgevers vinden. En we hebben allemaal wel gehoord van horrorverhalen.
Een eenvoudige Google-zoekopdracht kan wonderen doen voor je gemoedsrust.
Natuurlijk, afhankelijk van je vaardigheden, kun je een vlucht naar Thailand boeken en daar ter plekke werk zoeken.
Je zou altijd persoonlijk kennis moeten maken met een potentiële werkgever voordat je een baan accepteert.
Visumaanvragen
De TEFL-academie waar ik naartoe ging had een partner in Thailand die me hielp een visum te verkrijgen.
Ze specialiseerden zich in het plaatsen van buitenlandse leraren op afgelegen scholen in het landelijke Thailand, die waarschijnlijk niet op eigen koop elders zouden gaan werken.
Ze regelden ook het lastige gedoe van het vinden van een appartement voor mij en het regelen van mijn visum.
Ik kreeg de vereiste documenten voor mijn Non-Immigrant “B” visum thuisgestuurd. Ik liet het verwerken bij de Thaise Consulaat in Cardiff, wat probleemloos verliep.
Als je al een baan geregeld hebt in Thailand, zou je visumproces soepel moeten verlopen.
Maar als je nog geen baan hebt, en als je niet kunt een huwelijksvisum krijgen, moet je naar Thailand komen op een toeristenvisum.
Hoewel Britten een visumvrijstelling kunnen krijgen, garandeert dit je slechts dertig dagen in het land. En je hebt mogelijk twintig dagen over op je visum nodig om het te upgraden.
Toeristenvisa komen in twee varianten:
Een SETV garandeert je zestig dagen in het Koninkrijk, en je kunt het met dertig dagen verlengen bij elk immigratiekantoor.
De METV garandeert je hetzelfde, en laat je het land verlaten en opnieuw binnenkomen om nog zestig dagen te krijgen, met de optie om het te verlengen.
Wat dit in realistische termen betekent, is dat je drie maanden of zes maanden in Thailand kunt blijven, wat je voldoende tijd geeft om werk te vinden en je daar te vestigen.
Ik zou de SETV nemen, aangezien negentig dagen je genoeg tijd zouden moeten geven om een baan te vinden.
Je kunt voor een van deze visa aanvragen bij elk Thais consulaat in het VK. Hier is een volledige lijst van Thaise consulaten in het VK.
Als je werk vindt in Thailand, kun je eenvoudig je toeristenvisum omzetten naar een werkvisum.
Sommige banen vereisen een strafbladcheck uit je thuisland.
Een strafbladcheck verkrijgen, bekend als een Disclosure and Barring Service (DBS), is vrij eenvoudig voor burgers in Engeland en Wales. Je kunt online aanvragen.
Veilig blijven
Nu moet ik er wel bij vermelden dat het volgende plaatsvond in april 2010, een onheilspellende datum voor iedereen die vertrouwd is met de Thaise geschiedenis.
De politiek in Thailand was gespannen omdat protesten door aanhangers van afgezet premier Thaksin Shinawatra veel delen van de hoofdstad hadden lamgelegd.
Naarmate mijn stage in mei dichterbij kwam, begonnen de zaken in Thailand te ontsporen, dus bood de TEFL-academie me de kans om de start van mijn werk uit te stellen tot juni.
Ik maakte me zorgen over beginnen te werken in een land dat ik nog nooit had bezocht en waar ik niets van wist. En de horrorverhalen op het nieuws hielpen niet.
Ik accepteerde hun aanbod en bracht de volgende weken door in het VK, terwijl ik de situatie volgde, door mijn spaargeld brandde en leerde over het leven in Thailand.
De gebruikelijke sites zoals de BBC hadden goede berichtgeving, maar ik hield ook de online versies van Engelstalige sites, zoals de Bangkok Post.
Wat betekent dit allemaal voor jou en je veiligheid?
Grootse burgeronlusten zijn onwaarschijnlijk tijdens je reis naar Thailand, hoewel kleinere schermutselingen mogelijk zijn.
De les is:
- blijf geïnformeerd
- blijf weg van alles dat lijkt op een probleemgebied
- uit je mening over politiek niet aan vreemden
Als je deze drie richtlijnen volgt, zou het goed moeten komen.
Je kunt ook een oogje houden op de Reisadviezen van de Britse Ambassade.
Ze kunnen soms wat hysterisch zijn, maar het zou je een goede basis moeten geven om te weten waar je moet vermijden.
Verzekering afsluiten
Een van de dingen die ik deed terwijl ik wachtte om naar Thailand te verhuizen was gezondheidsverzekering afsluiten.
In tegenstelling tot sommige landen hebben Thailand en het VK geen wederzijdse overeenkomsten over gezondheidszorg. Als er iets misgaat, betaal je het uit eigen zak.
Aangezien ik nog steeds dacht dat ik zes maanden zou blijven, koos ik voor een basis—and nu beëindigd—reisverzekering van Swiftcover.
Tegenwoordig geeft de school waar ik werk mij verzekering. Ik ben verzekerd bij Aetna.
Als je geen gegarandeerde baan hebt of als je van plan bent om als zelfstandige te werken, moet je een verzekering afsluiten voor het geval dat.
Er zijn momenteel een aantal goed aangeschreven reisverzekering polissen beschikbaar. Bekijk onze reisverzekering gids voor meer info.
Je kunt ook verzekeringen via Luma Health afsluiten. Ze bieden uitgebreide dekking tegen concurrerende tarieven.
Vluchten boeken
Ik boekte mijn vlucht via Skyscanner. Ik had nog genoeg spaargeld over, dus ik splurgeerde op een directe nachtvlucht van Londen naar Bangkok met British Airways.
Het laatste waar ik zin in had tijdens een grote verhuizing was omgaan met vliegveld transfers.
Natuurlijk hielp het dat de prijzen waren gedaald vanwege de politiek in Thailand.
Ik pakte mijn koffers en binnen een paar dagen zat ik in een vliegtuig dat vertrok vanaf Heathrow Airport, nippend aan een gratis glaasje wijn en luisterend naar mijn iPod—hé, het was 2010.
Na een lange en slapeloze vlucht brak het vliegtuig door een cluster van grijze wolken en kon ik voor het eerst goed naar Thailand kijken.
Vanuit de lucht zag het er exotisch uit. Een dichtgroene laag jungle bedekte de bulten en ruggen van bergen. Strengen mist hingen aan de toppen.
We daalden en binnen een uur liep ik door de immense ruimte van Suvarnabhumi Airport, voor het eerst in Thailand.
Andere Voorbereidingen
Ik nam de aanbevolen vaccins voor Thailand, inclusief hondsdolheid en Japanse Encefalitis—allemaal gedekt door de NHS—en nam antimalariamiddelen.
Ik kocht een stapel adapters en een geheel nieuwe garderobe voor het klimaat in Thailand.
En ik wisselde mijn ponden om naar Thaise Baht voor het geval ik noodgeld nodig had. Het is een wonder dat ik niet werd beroofd toen ik uit het wisselkantoor liep.
Voor een veiligere optie kun je je Britse pinpas gebruiken terwijl je in Thailand woont, op zijn minst totdat je een Thaise bankrekening en salaris hebt ingesteld.
Bijna alle banken in het VK rekenen astronomische kosten hiervoor, met uitzondering van de Cumberland Building Society en de recente opstartbanken Monzo en Starling.
Kredietkaarten kunnen een betere keuze zijn. Hier is een overzicht van alle beschikbare opties.
Voor een meer diepgaande blik op het gebruik van contant geld in Thailand, bekijk onze gids over hoe je geld naar Thailand kunt sturen.
Aankomen in Thailand
Het visumhulpprogramma stuurde personeel om me op te halen op het vliegveld. Ik vond mijn contactpersoon, stelde mezelf voor, stapte in een minibus en keek naar de skyline van Bangkok die voorbij gleed.
Ik werd ondergebracht in een eenvoudig-maar-comfortabel studio-appartement in de buitenwijk Bang Sue van Bangkok.
Aangezien de politiek gespannen was, dacht het visumbureau dat het het beste was om ons buiten het stadscentrum te houden.
Misschien heb je hulp nodig op de luchthaven bij aankomst in Thailand. Als dat zo is, bekijk onze gids over luchthaven transfers in Bangkok.
Als je naar een ander deel van Thailand vliegt, bekijk onze gids over luchthaven transfers in Thailand.
Beide gidsen helpen je om goedkope en gemakkelijke manieren te vinden om van de luchthaven naar je hotel of pension te komen.
Contracten Ondertekenen
Ik bracht mijn eerste week in Thailand door met van kantoor naar kantoor gaan, documenten ondertekenen en mensen ontmoeten.
Ik tekende mijn contract, waarin zaken waren opgenomen zoals werkuren, ziekteverlof, vakanties, enzovoort.
Als jong en naïef persoon tekende ik zonder vragen te stellen. Maar achteraf gezien zou ik nu beter geïnformeerd enkele delen van het contract betwisten.
Het contract duurde slechts zes maanden, wat voor mij geen probleem was omdat ik van plan was na die tijd te vertrekken.
Maar bij latere banen heb ik erop aangedrongen dat het contract twaalf maanden zou zijn, zodat ik mijn werkvergunning kon behouden.
Sommige minder betrouwbare werkgevers in onderwijsbanen proberen hun personeel elf maanden contracten op te dringen. Dit betekent dat ze geen volledig maandelijkse salaris hoeven te betalen.
En het betekent dat je aan het einde van elk contract een visumreis moet maken voordat je opnieuw kunt aanvragen voor een werkvergunning bij het starten van een tweede contract.
De les die ik van deze ervaring leerde, is dat het beter is om een baan te krijgen die je meteen een werkvergunning kan geven om daarmee kopzorgen te voorkomen.
Een Bankrekening Openen
Het visumbureau hielp me ook om een Thaise bankrekening te openen. Ze brachten me naar een filiaal van de Bangkok Bank, waar ik onze paspoorten en een storting van 200 baht overhandigde.
Maar verwacht niet dat een bankrekening openen in Thailand net zo soepel verloopt als je het zelf probeert te doen.
Verschillende filialen hebben verschillende beleidsregels als het gaat om de benodigde documenten om een rekening te openen.
Veel banken willen bijvoorbeeld dat buitenlanders werkvergunningen hebben voordat ze rekeningen openen.
Aan het Werk Gaan
Ik gaf Engels les op een school genaamd Anuban Kalasin, of Kalasin Kindergarten.
Het was een overheidskleuterschool en basisschool, een korte afstand van mijn appartement.
Ik dacht dat de school me een paar lessen zou laten observeren of enkele lesplannen zou laten schrijven voordat ik zelf een klas vol studenten in zou gaan.
Stel je mijn verschrikking voor toen ik op mijn eerste dag na een korte rondleiding door de school werd binnengeleid in een lokaal vol wijdogige bovenbouwleerlingen en daar werd achtergelaten.
Te zeggen dat het een vuurdoop was, zou een understatement zijn. Mijn enige ervaring met lesgeven was de paar korte demo’s met mijn medestudenten tijdens de TEFL-cursus.
Ik kan dit niet genoeg benadrukken—ik was enorm ondervoorbereid om Engels te onderwijzen in Thailand.
Nadat ik me nerveus had voorgesteld, brak de hel los. De kamer verviel in anarchie. Kinderen gooiden potloden en rotjes, worstelden en slingerden van het plafond.
Ik rende de kamer uit om hulp te halen van een Thaise leraar in het aangrenzende klaslokaal. Ze kwam binnen, gaf de kinderen een flinke uitbrander en liet het verder aan mij over.
Hoewel de kinderen half onder controle waren, was de les nog steeds een puinhoop. Mijn geplande les mislukte, want de meeste kinderen konden nauwelijks lezen of schrijven.
Ik betwijfel of de helft van hen een enkel woord begreep van wat ik zei.
Dit soort dingen zou een vast onderdeel worden van mijn eerste baan als leraar Engels in Thailand.
Wonen in Thailand
Naarmate mijn stage ten einde liep, begon ik te wennen aan het leven in Thailand.
Ik kon comfortabel eten bestellen in restaurants, afdingen bij kledingverkopers op de markt, of bustickets kopen.
Het leek zonde om zo snel te vertrekken, dus stemde ik toe om een termijn langer te blijven.
Ik tekende voor een volledig contract, wat betekende dat ik met een volledig salaris zou werken.
Omdat er geen niet-stagiairposities in Kalasin waren, werd ik toegewezen aan de stad Kantharalak, aan de Cambodjaanse grens in de provincie Si Sa Ket.
Ik heb een jaar gewerkt op een middelbare school in Kantharalak voordat ik besloot dat het genoeg was en ik terug naar huis wilde.
Maar, zoals zo vaak gebeurt, verliep het niet zoals gepland terug in het Verenigd Koninkrijk. Ik was ongelukkig in mijn werk en had de reislust nog niet helemaal kwijt.
Ik moest snel terug naar Thailand.
Na een jaar in het Verenigd Koninkrijk, keerde ik in eind 2012 terug naar Thailand. Ik schreef me weer in voor het TEFL-programma. Deze keer werd ik toegewezen aan de provincie Phayao in het noorden.
Opnieuw werkte ik mijn contract uit, maar ik raakte verveeld van het platteland van Thailand. Ik voelde de drang van de grote stad en ik wilde meer geld verdienen.
Het was tijd om naar Bangkok te verhuizen.
Werk vinden in Bangkok
In februari 2013 begon ik naar werk te zoeken. Met de oude computer van mijn school doorzocht ik ajarn.com op zoek naar vacatures in Bangkok en bombardeerde scholen met mijn cv.
De daaropvolgende maanden bracht ik elk weekend door met acht uur durende busritten van en naar de stad voor sollicitaties voordat ik op maandagen weer aan het werk ging in Phayao.
Ik had een paar veelbelovende leads met enkele beter betaalde banen bij bureaus, privéscholen en lagere internationale scholen in Bangkok.
Dus ik waagde het erop. Toen mijn contract eind maart afliep, besloot ik om naar Bangkok te verhuizen.
In het slechtste geval, als geen van de banen waarvoor ik heb gesolliciteerd contact met me opnam, zou ik hebben kunnen solliciteren naar werk op een talenschool.
Ik vond mijn huidige baan op een privéschool in de Sukhumvit-gebied via een oude collega die kort nadat ik in Bangkok aankwam overstapte.
Sindsdien heb ik allerlei bijbanen gekregen via vrienden van vrienden die ik via werk heb ontmoet: privélessen, proeflezen en schrijfopdrachten.
Je kunt in Thailand een goede baan krijgen door te netwerken.
Leven in Bangkok
Ik verhuisde naar Bangkok in 2013. Het verbaast en beangstigt me elke keer dat ik eraan denk.
Ik heb een lange weg afgelegd sinds de ochtend dat ik aankwam op het Mo Chit Bus Terminal met mijn koffer, werkloos en onzeker over hoe ik zou rondkomen tot het einde van de maand.
Nu, huur ik een appartement in Bangkok aan de Sukhumvit Road. Ik koop geïmporteerd voedsel en kook in mijn eigen keuken. In weekenden drink ik ambachtelijk bier en cocktails in Ekamai.
Ik geef Engels aan een privéschool waar de meeste kinderen Engels spreken. En ik werk eraan om een erkende postdoctorale onderwijsbevoegdheid te behalen.
Ik ben stevig en comfortabel ingebed in de expatbubbel waar ik altijd een beetje verwaand over was dat ik er geen deel van uitmaakte.
Ook ben ik flink aangekomen doordat ik leef in een wereld waar ik vanaf het moment dat ik mijn voordeur verlaat door BTS en motorfietstaxi’s rondgereden word.
Ik ben er vrij zeker van dat de 23-jarige ik zou denken dat ik een sukkel ben.
Maar ik ben ook trots op het leven dat ik hier heb opgebouwd. Ik ben begonnen mijn levenslange doel om schrijver te worden na te streven.
Ik ben ook bezig om wat ooit een middel was om een doel te bereiken — lesgeven — om te zetten in iets dat op een professionele carrière lijkt.
En hoewel ik vroeger les gaf om in Thailand te blijven, vind ik mijn werk tegenwoordig zo lonend dat ik nu in Thailand blijf om les te geven.
Vastgoed kopen
Ik ben nog steeds onzeker of ik de rest van mijn leven in Thailand wil doorbrengen. Er is een grote wijde wereld daarbuiten.
Ik ben er enthousiast over om er veel meer van te zien, dus voorlopig huur ik.
Maar veel expats die zich hebben toegewijd aan een lang verblijf in Thailand kopen een appartement in Thailand.
Officieel kun je gezien de wet geen land bezitten in Thailand.
Als het gaat om volledig eigenaarschap, zijn we beperkt tot appartementen. En we kunnen niet meer dan 49% van de eenheden in het gebouw bezitten.
Aan de positieve kant zijn appartementen goedkoper vergeleken met hun westerse tegenhangers en zijn ze meer dan overvloedig in het overontwikkelde Bangkok.
Je kunt meer lezen over het proces in een casestudy die door een van onze lezers is ingediend: Steve’s ervaring met het kopen van een appartement in Bangkok.
Als je onroerend goed bezit in het VK, heb je je misschien een beetje terughoudend gevoeld om het te verkopen voordat je de grote stap maakte.
Terugblik
Ik heb een lange en vreemde reis gehad van een onervaren, net afgestudeerde reiziger tot expat in Bangkok. En als ik iets heb geleerd, is het wat not ik moet doen.
Ik heb veel unieke ervaringen gehad door de lange weg in Thailand te nemen.
Ik vierde Nieuwjaar met vuurrijke lampionnen aan de oever van een meer in het noorden.
Ik heb raketten over de lucht zien schieten met mensen van de BBC en Al-Jazeera tijdens het Thailand-Cambodja grensconflict in 2011.
Maar ik zou al veel eerder een onderwijsbevoegdheid hebben gehaald, tenminste een CELTA of Nottingham University’s PGCEi of Framingham State’s Master of Education.
Ervaring hebben is goed, maar de papieren hebben om je te ondersteunen is handig als je de goedbetaalde banen op internationale scholen wilt bemachtigen.
Vroeger zag ik werk hier als een middel om een doel te bereiken. Maar sinds ik een baan heb gevonden die mij voldoening geeft, zit ik niet langer de klok uit te kijken en te wensen dat ik ergens anders was.
Zet er moeite in. Geniet ervan.
En je hebt al die wereldklasse stranden, prachtige berglandschappen en geweldig eten direct voor de deur in je vrije tijd.
Wat kan er beter zijn dan dat?
English: 
Deutsch: 
ไทย: 
Français: 
Português: 
Português: 
Español: 
Español: 
中文 (中国): 
Русский: