De volgende post is een hoofdstuk uit ons boek, Werken in Thailand: Hoe verlaat je het bureau, stap in het vliegtuig en vind de baan, geschreven door Patrick Taylor and Karsten Aichholz.
Buy Werken in Thailand op Amazon.
Onze premium abonnees krijgen gratis toegang tot dit boek, inclusief het interview met zeventien beroepen in Thailand. Ze deelden hun ervaringen over wat ze deden om succesvol een baan hier te krijgen, vereisten en wat te verwachten.
De Docenten
Tenzij anders aangegeven, zijn alle citaten van Dr. David Achtzehn en Kit Johnson, docenten.
Bangkok University’sSchool of Entrepreneurship and Management (BUSEM) is gelegen op een modern, groen campus buiten het drukke Rama IV Road in de hoofdstad.
Vakgebied: Onderwijs
Functietitel: Docent en Directeur van Speciale Projecten/Engels Leraar
Kwalificaties: Minimaal een masterdiploma—gewoonlijk een PhD in een relevant vakgebied
Ervaring: Minstens 1 tot 3 jaar in een relevant vakgebied
Verwachte Salarisbereik: 28.000 baht – 140.000 baht
Studenten gekleed in het typische Thaise universiteitsuniform van een zwarte rok of broek en een kraakwit shirt of blouse zijn te zien terwijl ze zich tussen lessen haasten, met boeken in de hand. Anderen hangen rond op bankjes of zitten op trappen met koffies in de hand, tijd doorbrengend tussen colleges.
In vergelijking met de vervallen, overvolle klaslokalen en onverschillige studenten die veel docenten in het primair en secundair onderwijs verwelkomen, lijkt de wereld van een universitair docent in Thailand relatief verfijnd en beschaafd.
Dus hoe ziet de werkdag van een Thaise universitaire docent, of ajahn, in de lokale taal er eigenlijk uit?
Dr. David Achtzehn is de docent en directeur van Speciale Projecten bij BUSEM. Hij geeft zes tot negen uur les per week, exclusief voorbereidingstijd, persoonlijke begeleiding en examens.
Veel van de rest van zijn tijd wordt besteed aan onderzoek en projectmanagement.
Er wordt van mij verwacht dat ik één tot twee academische artikelen per jaar publiceer in internationale peer-reviewed tijdschriften.”
Dit is een vergelijkbare werklast als zijn collega’s aan westerse universiteiten, hoewel hij toevoegt dat
de kwaliteit van de tijdschriften die door Thaise universiteiten als acceptabel worden beschouwd waarschijnlijk lager is dan in Europa of de VS.”
Buiten het klaslokaal is Dr. Achtzehn verantwoordelijk voor
[acquiring]
externe financiering voor onderzoeks- of onderwijsprojecten, zoals het organiseren van een conferentie, een workshop in de particuliere sector of een door de overheid gefinancierd onderzoeksproject.”
Voor Achtzehn is dit een gebied waarin hij vindt dat werken bij een Thaise universiteit superieur is aan een westerse universiteit.
Als je het leuk vindt om je eigen projecten te starten [inclusief het verkrijgen van financiering], bieden Thaise universiteiten veel meer flexibiliteit dan ik in Europa heb ervaren.”
Kit Johnson, die Engels geeft in Thailand aan een staatsuniversiteit, schetst een vergelijkbaar beeld.
Ik ga van maandag tot vrijdag naar mijn werk, hoewel dat niet strikt vereist is op mijn faculteit. De reden dat ik daarheen ga, is omdat ik de hele dag airco heb in het kantoor (wat ik niet heb in mijn appartement), en het is echt gemakkelijk om er te komen. Op dagen dat ik geen lessen heb, ben ik vrij om mijn tijd precies te gebruiken zoals ik wil. Op mijn drukste dagen heb ik twee lessen, elk die in totaal drie uur duren. Op die dagen zou ik om 9:00 uur aankomen, lesgeven, lunchen, nog wat lesgeven, en ga dan ’s avonds naar de sauna om te ontspannen.”
De omstandigheden in het klaslokaal of collegezaal variëren uiteraard van instelling tot instelling, en zelfs binnen individuele instellingen zelf.
De meeste zullen een overheadprojector van een bepaalde soort en/of een whiteboard bevatten. Veel universiteiten zijn trots op hoeveel flitsende moderne apparaten ze binnen het klaslokaal kunnen bieden.
Johnson benadrukt echter dat apparatuur verbleekt in vergelijking met wat werkelijk je baan zal maken of breken—de studenten.
De grootste enkele factor [om te overwegen bij het zoeken naar een baan] is de klasgrootte. In sommige universiteiten en scholen geef je les aan klassen van vijftig tot honderd studenten. Ik geef de voorkeur aan een kleinere klas.”
Culturele hindernissen die bekend zijn onder leraren in het K tot 12-systeem spelen nog steeds een grote rol in het hoger onderwijs. Studenten aan de meeste instellingen worden over het algemeen als beleefder en respectvoller beschouwd dan hun westerse tegenhangers, maar zijn geneigd tot verlegenheid en hebben slechte ESL-vaardigheden. Johnson zei
de tweede [belangrijkste] factor is of de studenten daadwerkelijk in je klas willen zijn. Als je verplicht Engels 101-cursussen geeft voor studenten in alle faculteiten van een universiteit, kun je er zeker van zijn dat je werktevredenheid net zo laag zal zijn als de motivatie van je studenten. Je moet naar deze dingen vragen bij het interview of daarvoor.”
Onder het academische oppervlak melden veel expats ook dat werken aan een Thaise universiteit veel uitdagingen met zich meebrengt die bekend zijn voor degenen die al in het schoolysteem hier werken.
Academische normen zijn berucht laag vergeleken met het Westen—vanaf 2017 stond slechts één Thaise universiteit [Mahidol] in de Times Higher Education Asia University Rankings, en waren er slechts tien vertegenwoordigd in de top 300.
Fraude kan wijdverspreid zijn. Een foto die een paar jaar geleden veel werd gedeeld op sociale media toonde studenten in een universitaire examenzaal met A4-papier aan beide zijden van hun hoofd vastgebonden in een wanhopige (en enigszins vreemde) poging van surveillanten om te voorkomen dat de kandidaten instinctief een blik werpen op de antwoorden van hun partner.
Niet dat het veel verschil zou maken—academisch bedrog is even gebruikelijk onder docenten, grotendeels gemotiveerd door het veelverguisde (expats) geen-faalbeleid dat de meerderheid van Thaise scholen en universiteiten opvolgt.
Dr. Achtzehn is realistisch over enkele van de problemen waarmee westerse academici in Thailand zouden kunnen worden geconfronteerd. Hij wijst op enkele veel voorkomende frustraties zoals
bureaucratie, trage beslissingsprocessen, communicatie die grotendeels in het Thais is, kantoorpolitiek, weinig promotiekansen, kortetermijncontracten, het vermijden van conflicten als er problemen optreden, en [de] lage kwaliteit van het studentenwerk.”
Dr. Achtzehn wijst er echter snel op dat hij deze problemen in zijn schouders neemt.
Alle grote organisaties hebben problemen met bureaucratie en kantoorpolitiek, en minder capabele studenten vormen een interessante lesuitdaging.”
Voor dit werk variëren de salarissen sterk. Aangezien veel universiteiten meestal of zelfs geheel in handen van de overheid zijn, kunnen de officiële geposte tarieven voor buitenlandse docenten verrassend laag zijn.
Bij veel instellingen brengt je tien tot veertien uur per week je een relatief magere 30.000 baht (18.000 baht plus woontoelage) op—zelfs minder dan je redelijkerwijs zou kunnen verwachten te verdienen op een Thaise openbare middelbare school.
Er wordt aangenomen dat ondernemende docenten het tekort in hun basissalaris goedmaken door enkele extra lessen te geven—die doorgaans iets guller betaald worden—tijdens hun vele vrije uren, of zelfs geheel ander werk te doen. Johnson zei
de lage kant is op de meeste staatsuniversiteiten, die ongeveer 28.000 baht per maand bieden. De hoge kant is waarschijnlijk ongeveer 70.000 baht en hoger. Het is geen verrassing dat privé-universiteiten doorgaans meer betalen, maar als salaris echt een grote zaak voor je is, ben je het beste af om een baan in een internationale school te krijgen in plaats van aan een universiteit.”
Aangezien Bangkok University een particuliere, non-profit instelling is, worden de docenten over het algemeen ruimer beloond.
Op het niveau van Dr. Achtzehn—PhD-gekwalificeerd, ervaren, en regelmatig academische artikelen publicerend—zijn salarissen tussen 70.000 baht tot 140.000 baht per maand veel gebruikelijker. Het is een kleine loonsverlaging vergeleken met het gemiddelde in het Westen, maar de lagere kosten van levensonderhoud in Thailand maken dat goed.
Er is ook de mogelijkheid om wat extra geld te verdienen met het runnen van projecten, hoewel Achtzehn waarschuwt
De regels voor winstdeling van externe projecten verschillen sterk tussen universiteiten.”
Dus hoe krijg je een baan aan een Thaise universiteit?
Afhankelijk van welk niveau je wilt werken, kan het gemakkelijker zijn dan je denkt. In tegenstelling tot westerse universiteiten is het mogelijk om een baan als docent te krijgen met slechts een masterdiploma op je naam, zij het in een gerelateerd vakgebied zoals Engels/TEFL/Linguïstiek voor een Engelse docent. Johnson zei
Je hebt een bachelordiploma nodig om een werkvergunning te krijgen, en mijn instelling, net als veel andere, eist dat Engels je moedertaal is. Ik ben het er niet mee eens dat moedertaalsprekers per se de beste docenten maken, maar dat zijn de regels. De universiteit had liever gehad dat ik een Masterdiploma in TEFL had, maar het salaris dat de overheid biedt is zo laag dat er niet genoeg ideaal gekwalificeerde kandidaten zijn. In mijn geval moesten ze mijn CELTA-certificaat accepteren.”
Net als bij alles in Thailand, is deze regel niet zwart-wit en kunnen universiteiten die wanhopig op zoek zijn naar personeel bereid zijn de regels een beetje te buigen door kandidaten met niet-gerelateerde diploma’s aan te nemen. Deze posities zijn echter minder lonend. Dr. Achtzehn waarschuwt dat
Het salaris en de lesbelasting zullen meestal veel hoger zijn.”
Voor een positie zoals die van Dr. Achtzehn, zijn de benodigde kwalificaties niet heel anders dan die welke vereist zijn bij een westers instituut—doorgaans een PhD in het vakgebied van onderwijs van een erkende universiteit.
Daarnaast helpt het om wat ervaring te hebben in het lesgeven (ongeveer twee jaar wordt beschouwd als een goed startpunt) en publiceren. Zoals Achtzehn stelt
Met de juiste kwalificaties en een trackrecord in onderwijs en publiceren, sta je in een geweldige positie.”
Het is een kopersmarkt voor goede, gekwalificeerde docenten.
In termen van persoonlijke eigenschappen wijst Dr. Achtzehn op betrouwbaarheid als een van de redenen waarom hij gelooft dat hij de positie aangeboden kreeg. Hij voegt er ook aan toe dat het kan helpen om je taalkennis te verbreden.
Ook al ben ik daar geen goed voorbeeld van, ik zou ten zeerste aanraden om Thais te leren.
Niet alleen zou het begrijpen van de Thaise taal helpen met studenten wiens eigen vaardigheden mogelijk tekortschieten, het is ook nuttig voor administratieve zaken—aangezien Achtzehn erop wees dat veel officiële vergaderingen in het Thais worden gehouden en het missen van kennis van de taal je soms buiten de boot kan laten vallen.
Kit voegt toe dat tact en diplomatie ook een rol speelden in het bemachtigen van zijn baan.
Op drieëntwintigjarige leeftijd werd ik waarschijnlijk als te jong en onervaren beschouwd voor de functie. Ik denk dat ik geholpen werd door mijn beleefde manier van antwoorden op de soms eigenaardige vragen die de interviewcommissie me stelde, zoals ‘Eet je pittig eten?’”
Het proces van het vinden van een onderwijsbaan in Thailand kan iets ingewikkelder zijn. Dr. Achtzehn vond zijn baan online via www.jobs.ac.uk, een Engelse wervingssite voor academici.
Hij wijst er echter snel op dat dit vrij ongebruikelijk is.
Het is zeer zeldzaam dat functies in deze sector zo transparant en internationaal worden geadverteerd. Ik zou adviseren om altijd direct contact op te nemen met de faculteitsdecaan of programmadirecteur over mogelijke vacatures.”
Een goede plek om te beginnen met netwerken is de online Universiteitsdirectory waarmee het vrij eenvoudig is om contactgegevens van veel instituten in het hele land op te graven.
LinkedIn is ook nuttig. Als je al in het land bent, kan het helpen om zelf het initiatief te nemen en daadwerkelijk langs te gaan.
Veel van Thailand’s meest gewaardeerde universiteiten zoals Chulalongkorn and Thammasat liggen in en rond Bangkok, waardoor het relatief eenvoudig is om tussen hen te reizen voor het verspreiden van cv’s.
Voor kandidaten buiten Thailand zijn enkele functies te vinden op populaire wervingssites ajarn.com and teachingthailand.com, of via de eigen websites van het instituut—franchiseuniversiteiten zoals Webster plaatsen regelmatig functies online.
Ook Johnson slaagde erin om op deze manier een baan te krijgen.
Toen ik voor het eerst naar Thailand kwam, stuurde ik mijn CV naar ongeveer vijfentwintig verschillende taleninstituten, die ik vond door op internet te zoeken. Twee reageerden en beide leidde tot baanaanbiedingen.”
Werken aan een Thaise universiteit brengt veel unieke uitdagingen met zich mee, zelfs voor degenen met een achtergrond in de westerse academische wereld. Het is echter wat je maakt van je tijd dat uiteindelijk zal bepalen of het de moeite waard is geweest.
De beloningen—de glimlach van herkenning op het gezicht van een student, een kort woord van dank bij een diploma-uitreiking—blijven hetzelfde.
Nu, aan jou
Op zoek naar meer berichten over Werken in Thailand? Je hoeft niet te wachten tot elke post verschijnt.
- Koop Werken in Thailand op Amazon
- Lees het vorige hoofdstuk: Hoe je de Baas kunt zijn in Thailand
- Lees het volgende hoofdstuk: Hoe je een Wetenschapper wordt in Thailand
English: 
Español: 
中文 (中国): 
Русский: