Hoe 2020 Jack Thomas, de oprichter van BASE Bangkok, een beter uitgeruste ondernemer maakte

Toen Jack Thomas begon met BASE Bangkok Gym enkele jaren geleden, had hij nooit gedacht dat zijn crisismanagementvaardigheden zo op de proef zouden worden gesteld als in 2020.

Nadat COVID-19 ervoor zorgde dat een groot deel van Thailand in lockdown ging en daarna onder lichtere beperkingen kwam te staan, moest Thomas niet alleen zijn bedrijfsmodel en -plan opnieuw evalueren, maar ook zijn leven als ondernemer in Bangkok.

We hebben onlangs een interview met Thomas gehouden om erachter te komen waarom hij ervoor koos om in Thailand een gezondheids- en fitnessbedrijf te starten, hoe het proces verliep en wat zijn strategieën voor de toekomst zijn.

Van alle landen in de wereld om BASE te starten, waarom Thailand?

Ik trainde in een van de ketengyms toen ik voor het eerst naar Thailand kwam. En het was gewoon duidelijk dat de kwaliteit er niet echt was. En ik kwam een paar jongens uit de VS tegen die in Thailand werkten en het goed deden, en ik zag een kans om iets te doen dat ik leuk zou vinden en dat goed betaalde. 

Dus ik ging terug naar het VK, behaalde mijn certificeringen, kwam hier terug naar Thailand, echt enthousiast om een nieuwe industrie te betreden, maar ik zag niet echt de omvang van de kans op de lange termijn. De industrie was erg jong, het was erg onvolwassen. In die tijd waren er slechts enkele ketengyms en hotelgyms.

Ik begon te werken voor een kleine studio. En na een jaar openden we een andere studio genaamd The Lab. Dat was de eerste boetiek premium high-end fitnessstudio die zijn tijd ver vooruit was. Zelfs voor Londen of New York zou het zijn tijd ver vooruit zijn geweest. En het explodeerde echt vrijwel van de ene op de andere dag. 

Dus dat was het begin van de premium boetiek fitnessindustrie in Bangkok. Sindsdien is het exponentieel gegroeid. Er zijn zoveel studio’s in Bangkok, veel verschillende soorten oefeningen. We hebben ritme-cycling spin studio’s, we hebben boksstudio’s, hippe krachtstudio’s. 

Het zijn echt tien spannende jaren geweest die ik in de industrie heb gehad. Tijdens mijn tijd bij The Lab ben ik van coach naar manager naar algemeen directeur gegaan, dus ik had een grote rol in het runnen van dat bedrijf gedurende ongeveer twee jaar voordat ik besloot dat ik klaar was om mijn eigen bedrijf op te zetten. 

Dus ik vertrok in 2016, we openden onze eerste BASE-locatie in augustus van dat jaar. De tweede locatie kwam ongeveer een jaar later. De derde locatie kwam een jaar daarna. We hebben plannen om uit te breiden. Natuurlijk was 2020 een moeilijk jaar. Maar we kijken naar andere markten in Azië, of mogelijk ook binnenlandse uitbreiding.

Wat zag je dat verbeterd kon worden aan de fitnessindustrie in Bangkok?

In een zeer onvolwassen markt is het vaak zo dat de kwaliteit er in het begin niet echt is. Wat je had, waren bedrijven die naar Thailand kwamen en gyms openden met als doel geld verdienen. Dat zag je echt terug in hun verkooppraktijken, waar hun focus lag – zodra je je lidmaatschap had gekocht, gaven ze niet echt veel om jou, om de trainers. Het ging allemaal om het verkopen van zo groot mogelijke pakketten, zoveel mogelijk geld van je binnenhalen. Zodra ze je geld hadden, waren ze niet echt gefocust op de training. 

Dat liet een grote opening in de markt voor iemand die zich echt bekommerde om het behalen van resultaten voor cliënten, voor hun leden. Dat is waar je na verloop van tijd een verschuiving zag. En toen betere spelers zich aandienden, die meer om hun leden gaven, was dat echt hun focus en echt wat hen dreef en hun missie was – het stelde enkele van die slechte kwaliteit operaties bloot. 

Hoe is de kwaliteit van personal trainers in Bangkok in de loop der jaren veranderd?

Toen ik hier 17 jaar geleden voor het eerst kwam, waren er alleen hotelgyms. En toen kwamen er enkele ketengyms bij en via die gyms begonnen ze lokale Thaise trainers in dienst te nemen, maar er was geen certificering. Al het trainen werd intern gedaan.

Toen, ongeveer 12 of 13 jaar geleden, begon een vriend van mij hier in Thailand, Suzanne Hosley, FITS (Fitness Innovation Thailand), dat een Amerikaanse raad van beweging gecertificeerde personal training kwalificatie deed. 

Dat begon echt de industrie te veranderen omdat mensen opeens een niveau van vertrouwen hadden dat ze met een Amerikaanse gecertificeerde trainer te maken hadden, en dus begonnen enkele van de gyms in die scene te investeren, daarna begonnen sommige mensen de certificeringen te doen en vervolgens op freelance basis te werken. De industrie verschoof en veranderde naar een meer professionele en meer gerespecteerde status. 

Later kwam er ook de NSM (National Academy of Sports Medicine), wat een andere Amerikaanse gecertificeerde kwalificatie is. Dus toen kreeg je een beetje concurrentie met verschillende scholen die westerse kwaliteitskwalificaties aanboden, wat zeker een grote stap vooruit was.

Toen ik 10 jaar geleden de industrie binnenkwam, beschouwden de Thai de fitnessindustrie als een willekeurige dienstverlenende baan. Ik denk dat het vrij laag in de banenhiërarchie werd gezien. Dus als een jonge Thai trainer wilde worden, steunden of accepteerden de ouders die stap misschien niet. In de afgelopen 10 jaar sinds ik in de fitnessindustrie werk, hebben we die verschuiving zeker gezien. 

Veel Thai komen de fitnessindustrie binnen, ze zien het als een aantrekkelijkere baan. Ze zien dat het verdienpotentieel hoog is. 

Hoe ziet de toekomst van de fitnessindustrie in Bangkok eruit?

Ik ben zeer positief over de toekomst van de fitnessindustrie, niet alleen hier in Thailand, maar echt overal. Maar ik denk dat je hier in Thailand zo’n dramatische revolutie hebt gezien. Vijftien jaar geleden was er niets. Nu is het eigenlijk een stuk beter dan in mijn geboortestad Bristol. En Thailand is zeker een van de toonaangevende fitnessmarkten in Azië. 

Hoe is het perspectief op fitness in de loop der jaren in Bangkok veranderd?

Sommige van de meer traditionele ouders steunen hun kinderen nog steeds niet sociaal als ze de fitnessindustrie in willen, maar er is een verandering aan de gang, het begint te verschuiven naarmate de industrie professioneler wordt en naarmate er meer professionele spelers in de industrie komen.

Je merkt het echt als je over straat loopt, Lululemon broeken, en al die athleisure kleding – 10 jaar geleden zag je dat niet eens. Nu wordt het meer een levensstijl waar mensen echt bij betrokken raken. Ze dragen het als een ereteken. Ze vertellen hun vrienden dat ze op een bepaalde plek trainen, ze geven meer uit aan de kleding die ermee gepaard gaat. Ze posten foto’s op Instagram.

We hebben veel Thaise vrouwen die zware krachttraining doen. Sommigen van hen hebben deelgenomen aan powerlifting wedstrijden. Eigenlijk zijn we overwegend vrouwelijk als een gym en onze krachtlessen zijn echt niet anders dan 10 jaar geleden, dat zou absoluut niet het geval zijn geweest. 

We hebben zeker een verschuiving gezien naar vrouwen die gezond willen zijn, fit willen zijn. We zien deze verschuiving plotseling naar mensen die sterker willen worden en eigenlijk spieren willen opbouwen. En dat is echt cool om te zien en echt spannend .

Welke Leemte Vulde BASE op in de gezondheids- en fitnessindustrie in Bangkok?

Toen ik BASE opende, was de industrie erg druk, het was zeer ontwikkeld. Dus we hadden iets nodig dat ons onderscheidde. En dit was iets waar ik niet echt zeker van was. In het begin herinner ik me dat ik met mijn zakenpartner erover sprak, en als we de beste studio in Bangkok wilden zijn, moesten we de beste coaches en de beste service hebben. Dan realiseer je je dat iedereen dat zegt. 

Dat zette me aan het denken conceptueel, wat konden we toevoegen? Niemand gebruikte destijds cardio-apparaten binnen hun groepstrainingen. Het was iets dat ik in New York had gezien, en ik begon het een beetje in Londen te zien. En persoonlijk vond ik het erg leuk. Dus besloten we de eerste studio te zijn die cardio-apparaten in een groepslescontext in Bangkok bracht. We voegden loopbanden, roeimachines en fietsen toe. Dat was een onderscheidende factor die ons echt hielp om op te vallen. 

Het tweede ding was dat ik echt dit element van volgen en registreren wilde toevoegen terwijl je door een groepsles ging. De meeste groepslessen, je gaat erin, je rent hard, je zweet veel, je verbrandt veel calorieën, je doet een soort krachttraining, misschien heb je een Apple Watch, die je vertelt dat je hartslag op dit niveau was, of je hebt zoveel calorieën verbrand. Maar het vertelt je niet of je fitter wordt, of je sneller wordt, of je sterker wordt. Dat was iets dat we echt wilden opnemen in het groepslesformat. Dus besloten we een systeem te ontwikkelen dat we Baseline noemden, en het ging door vele verschillende stadia om te komen waar het nu is. 

We namen ongeveer twee jaar geleden de beslissing om onze eigen technologie te bouwen die in elke groepsles die je volgde zou worden geïntegreerd. Dus nadat je een loopbandset had voltooid, zou je de afstand invoeren waarover je hebt gerend. Aan het einde van een set met halterbanken in een groepsles, tikte je de gewichten in die je had opgetild. En alles was gekoppeld aan onze boekingssoftware. Dus het was allemaal een zeer naadloze, soepele ervaring. We hebben zeker veel geïnvesteerd om het zo soepel mogelijk te maken. 

Dat begon twee jaar geleden, het was ongeveer een jaar geleden dat we dat volledig introduceerden in onze groepslessen, wat ongeveer een jaar duurde om dat stadium te bereiken. En sindsdien hebben we gewoon heel veel nieuwe functies toegevoegd. We hebben een app die in januari komt. Het is een webgebaseerde app. Dus je moet via een browser erin gaan, maar we zullen een volledige app hebben die eraan komt. 

We hebben leaderboards om de competitieve kant te bekijken – je kunt ervoor kiezen om wel of niet mee te doen. Maar als je een competitieve kant hebt, kun je ervoor kiezen om mee te doen en te zien hoe je je vergelijkt met andere mensen. Wanneer je inlogt op de app, vertelt het je welke sets die dag op het programma staan. De coach heeft ook toegang tot deze informatie. Dus het geeft de coaches dit niveau van informatie en data die nog nooit eerder beschikbaar was in groepstrainingen.

We investeren ook veel in onze trainers. We geven hen elk jaar een opleidingsbudget. We hebben 30 coaches binnen BASE om de nieuwe coaches te helpen opbouwen. We willen een gym hebben die aan westerse standaarden voldoet. Als je het in Londen zou plaatsen, als je het in Sydney zou plaatsen, zou het nog steeds toonaangevend zijn.

Hoe zette je je bedrijf op in Thailand?

Ik heb vier zakenpartners. Dus ik heb ongeveer de helft van het bedrijf. Een van hen had al een bedrijf in Thailand, het was een retailketen – voetballwinkels en hardloopwinkels. Hij is ook een buitenlander hier in Thailand, maar hij is nu een Thais staatsburger. Hij hielp ons het bedrijf op te zetten en gaf ons een zetje in de goede richting wat betreft de aandeelhoudersovereenkomst. Hij had meer ervaring op dat gebied en dat was iets waar ik geen ervaring mee had. Dus zijn ervaring was zeker zeer waardevol.

En dat is iets waar ik eigenlijk best gepassioneerd over ben, al deze dingen goed doen, de juiste gesprekken voeren met je zakenpartners, alles op papier zetten in een formele juridische overeenkomst. En dan ook in termen van een minder formele overeenkomst, rollen en verantwoordelijkheden, wat iedereen binnen het bedrijf gaat doen? Wat wordt hun inzet? 

Alle andere partners zijn Thais. Dus nogmaals, de aandeelhoudersovereenkomst helpt daarbij. En ik denk dat er een niveau van vertrouwen was omdat ik mijn belangrijkste zakenpartner kende en vertrouwde. Dus we hadden het meerderheidsbelang in het bedrijf, de andere aandeelhouders waren kleiner. Maar ze komen uit zeer goede achtergronden. Hun families zijn zeer bekend en gerespecteerd in de zakenwereld, ze hebben veel zakelijke belangen in heel Thailand. Dat betekent niet dat er geen voorzorgsmaatregelen genomen moeten worden. Het betekent niet dat het niet fout kan gaan. 

Je moet een beetje due diligence doen, rondvragen en proberen zoveel mogelijk informatie te krijgen over iedereen die je in het bedrijf betrekt. Als ik eerlijk ben, denk ik dat ik geluk heb gehad. Mijn zakenpartner is een vriend van mij. En zoals het bleek, waren de Thai geweldig. Ze bemoeiden zich niet te veel met het bedrijf, hielpen gewoon af en toe mee, gaven wat advies, maar lieten me grotendeels de dagelijkse gang van zaken regelen.  

Iedereen die hier in Thailand een bedrijf wil starten, moet eventuele potentiële zakenpartners zeker goed doorlichten. Zorg ervoor dat je alle moeilijke gesprekken aan het begin voert. Zorg ervoor dat je je due diligence zo goed mogelijk doet. Kijk naar hun achtergronden en zorg ervoor dat ze geen lijken in de kast hebben. Vraag referenties als je ze niet goed kent.

Hoewel dingen geweldig zijn gelopen en ik erg, erg gelukkig ben, zou ik het eigenlijk heel anders aanpakken als ik het allemaal opnieuw zou doen.

Welke vragen moet iemand stellen die een bedrijf in Bangkok wil starten aan potentiële Thaise partners?

Ik denk dat de belangrijkste vraag is: “Waarom willen ze betrokken raken bij het bedrijf?” Het antwoord moet echt in lijn zijn met wat je van die partner wilt. Dus als je alleen geld wilt, en dat helpt je bedrijf op gang, moet je ervoor zorgen dat ze niet te veel betrokken raken bij het bedrijf dag na dag, ze geen stoel aan tafel willen, ze niet fysiek aanwezig zijn in je gym, of je bedrijf, of wat het ook mag zijn.

Ik zou zeggen, vraag hen eerst wat ze zoeken, voordat je hen vertelt wat je zoekt, en kijk dan of hun behoeften in lijn zijn met jouw behoeften. Voor veel mensen is het het tegenovergestelde. Je hebt misschien genoeg geld, maar je hebt contacten, verbindingen nodig. Misschien heb je zakelijke expertise nodig, je komt misschien in een industrie waarin je in Thailand nog geen ervaring hebt, of geen contacten of connecties. In dat geval ben je misschien op zoek naar het tegenovergestelde. Je maakt je niet te veel zorgen om geld, maar je wilt dat ze meer betrokken zijn bij het bedrijf.

Dus nogmaals, wat je niet wilt, is in een zakelijke samenwerking stappen, en dan verdwijnen ze ineens van de aardbodem en kun je ze niet bereiken, en doen ze niet de dingen die ze beloofd hebben. 

Wat hier vrij gebruikelijk is, is om een soort van beroemdheid of influencer als onderdeel van je aandeelhoudersmix te betrekken. Je moet ervoor zorgen dat als je dat doet, dat ze doen wat ze zeggen dat ze gaan doen, ze moeten in je bedrijf komen, ze moeten beroemd bevriende mee te brengen, ze moeten op Instagram posten, ze moeten al die dingen doen.

Dus het belangrijkste is echt om ervoor te zorgen dat die dingen op één lijn liggen. Als ze geld willen, als ze snel rendement op hun geld willen, dan kan dat prima zijn. Maar dat is iets waarmee je ook rekening moet houden. Als ze het zien als een portefeuilleproject, de grotere visie zien en willen opschalen en uitbreiden, en geen dividenden elk jaar nodig hebben, dan is dat ook goed om vanaf het begin te weten. Want als je dat niet goed krijgt, kan het de hele onderneming heel snel laten crashen en instorten.

Als je al deze gesprekken hebt gehad, leg het dan vast, zorg dat het vastgelegd wordt, juridisch bindend binnen een aandeelhoudersovereenkomst.

Hoe ga je om met de taalverschillen in je lessen bij BASE?

We hebben veel expats. Ongeveer 30% tot 35% van onze klanten zijn buitenlanders. Dus het is belangrijk dat ons personeel Engels spreekt – dat is een vereiste. BASE is zeer internationaal. Al onze lessen worden in het Engels gegeven. Dus zelfs onze Thaise coaches geven hun lessen in het Engels. En dat is deel geworden van onze merken, zoals een deel van de sfeer van BASE. 

Veel van ons personeel is misschien half Thais, half Amerikaans, sommigen zijn half Thais, half Europeanen, of ze hebben in het buitenland gewoond, in het buitenland gestudeerd. Dus het heeft het erg internationaal gemaakt. Ik denk dat het een voordeel en een nadeel kan zijn. Sommige mensen voelen zich zeker een beetje geïntimideerd hierdoor. Dus komen ze misschien minder vaak. Wat we hebben gedaan om dat tegen te gaan, is dat we een paar Thaise coaches hebben die iets meer Thais zijn. Ze spreken nog steeds Engels, maar ze kunnen zich iets meer verbinden met de Thaise klanten.

Dag in dag uit ligt de focus op Engels. Ik denk dat hoewel we 70% tot 75%, een groot deel daarvan Engels als eerste of sterke tweede taal spreekt.

Hoe werken lidmaatschapsniveaus bij BASE in vergelijking met andere gyms in Bangkok?

We hebben een hybride van twee lidmaatschappen, afhankelijk van hoe vaak je komt. Als je een of twee keer per week komt, kun je beter 10 sessies kopen, 25 sessies, en we hebben 50 of 100. 

Of we hebben maandelijkse pakketten. Je kunt drie, zes, of twaalf maanden van tevoren kopen, dus een eenmalige betaling, en dan krijg je een betere prijs als je je verbindt aan een groter pakket. 

Dus afhankelijk van of je drie of vier keer per week komt, vijf keer per week, of meer dan dat, hebben we verschillende pakketten voor leden. En je kunt zelfs betalen voor een maandelijks abonnement. Maar interessant is dat dat niet zo populair is onder onze leden. Het is iets waarvan we denken dat we het volgend jaar iets meer zullen promoten, met de economie die vertragen. 

We hebben gemerkt dat dat vanuit zakelijk perspectief een belangrijke verschuiving voor ons is geweest. Het stelt onze klanten in staat om hun training iets beter te plannen en uiteindelijk betere tarieven te krijgen door meer toe te wijden en regelmatiger te trainen, wat volgens ons een beter systeem is en een betere manier om het te doen.

Hoe is BASE omgegaan met het aanhoudende probleem van PM2.5 en slechte luchtkwaliteit in Bangkok?

Het was drie of vier jaar geleden, ik herinner me dat we BASE begonnen in het eerste jaar dat het hier echt slecht was. Ik herinner me het eerste jaar dat we een Amerikaanse coach hadden, zij was deel van het coachingteam toen we de sportschool openden, en zij was vooral bezorgd over luchtverontreiniging in Bangkok. En ik maakte me daar niet echt zorgen over en dacht er niet te veel aan.

Ik maakte me meer zorgen over het feit dat zij zich zorgen maakte en terug naar de VS wilde. Ik realiseerde me dat niemand erover leek te praten. Niemand leek om te geven. 

Toen het het volgende jaar weer kwam, was het ineens echt groot nieuws. Het was veel in het Thaise nieuws. Scholen, bedrijven begonnen erop te letten en regels toe te voegen wanneer kinderen niet buiten konden zijn en aan het sporten waren en dergelijke. 

Het jaar daarna, toen het weer terugkwam, besloten we te investeren in het gezonder maken van al onze sportscholen met schone lucht. Dus we haalden luchtreinigers voor elke sportschool. We stopten behoorlijk veel geld erin en niet alleen om de sportscholen veilig en schoon te maken, maar ook de personeelsruimtes en badkamers kregen luchtreinigers. 

We plaatsten een PM2.5-monitor bij de balie om zo transparant mogelijk te zijn. En dat had een enorme positieve effecten. Mensen vonden het echt fijn om dat te zien. Het toonde onze leden dat we om hen geven en dat we willen dat ze in een veilige en schone omgeving kunnen trainen.

Hoe heeft COVID-19 BASE beïnvloed?

Je moet elke dag echt gezegend voelen. De twee en een halve maanden dat we gesloten waren, was zeer, zeer moeilijk – erg onzeker. Natuurlijk wisten we niet welke kant het op kon gaan. We konden als een Filipijnen of Indonesië zijn, waar in de Filipijnen boetieksportscholen nog niet open zijn. 

Zoveel bedrijven sluiten, sommige verhuurders zijn vriendelijk, sommige niet. Ik moet echt herinneren hoe gelukkig we zijn. We hadden het geluk dat onze verhuurders erg goed voor ons zijn geweest, ze hadden vanaf dag één echt goede positieve gesprekken en wilden heel graag dat we het zouden redden. Vooral op twee van onze locaties zijn we belangrijke huurders. Ze wilden dat we in hun ontwikkelingen kwamen. Ze waren heel bereid om aan tafel te gaan zitten en iets uit te werken om ons te helpen door COVID te komen. Dus ik voel me erg dankbaar naar hen toe voor de toekomst. 

Maar toen we eenmaal openden, wilden mensen echt snel terugkomen. En ze konden niet wachten om terug te komen naar BASE en hun leven weer op te pakken. En sommige mensen maakten zich zorgen, natuurlijk, over het virus en misschien hebben sommigen hun baan ook verloren. Dus het is een wederopbouwproces geweest. 

Sinds de heropening zitten we momenteel op ongeveer 80% van wat we vorig jaar aan personal training deden, wat interessant is. Ik denk dat een deel van de reden daarvan is dat het als iets veiliger wordt ervaren, je hebt iets meer ruimte. En de omgeving is meer gecontroleerd.

Groepslessen zitten rond de 75% tot 80% van wat we vorig jaar deden. En dus over het algemeen is het bedrijf ongeveer 80%. Dus we kunnen echt niet klagen. Ik voel me zeer gelukkig dat we geen geld verliezen. Ons doel toen we opnieuw openden was gewoon geen geld te verliezen tot het einde van het jaar, we konden gewoon het hoofd boven water houden. En we zijn daarin geslaagd. 

Hopelijk kunnen we misschien zelfs winstgevend zijn dit jaar, wat goed zou zijn, wat fantastisch zou zijn. En dan volgend jaar daarop voortbouwen en duimen dat er geen lockdown of tweede golf zal zijn. 

Op welke manieren hebben jullie je voorbereid op een tweede golf van COVID-19 in Bangkok?

Je kunt het vanuit twee perspectieven bekijken. Een daarvan is de gezondheid en fitness kant. Dus ik denk dat mensen een hernieuwde interesse in gezondheid en fitness hebben. Ik denk niet dat we een grote hoeveelheid mensen hebben gezien die bang zijn om kwetsbaarder voor COVID te zijn. Ik denk dat het de nadruk legt op dat ik fit moet zijn, ik moet gezond zijn, ik moet sterk zijn. En er is zeker veel interesse in Azië in deze sector. Binnen het wellness segment in de toekomst, is er veel gepraat over investeringen. En ik denk eigenlijk dat het een vrij opwindende industrie is om in te zijn voor wat er dit jaar is gebeurd. 

De tweede is vanuit zakelijk perspectief. We weten nu dat de overheid ons bedrijf gewoon kan sluiten. En dat was iets dat eerder niet echt een ding leek. Als iemand dat een jaar geleden had gezegd dat het zou gebeuren, zou je hen niet echt geloven. Dus we hebben geprobeerd het bedrijf zo op te zetten dat we eventuele toekomstige pandemieën kunnen overleven. 

We zorgden ervoor dat ons personeel in orde was tijdens die tijd. We betaalden zoveel als we konden om hen gaande te houden. We boden het team ook leningen aan. En dat betekende dat we ons team konden behouden, wat enorm belangrijk was. 

Nu we dingen opzetten voor mogelijk een nieuwe lockdown, moedigen we ons team echt aan om zoveel mogelijk te sparen. We zorgen ervoor dat we genoeg geld op de bank hebben zodat als het ergste gebeurt, we er doorheen kunnen komen. We weten nu dat onze verhuurders met ons zullen werken als het ergste gebeurt. Dus dat geeft ons een extra beveiligingslaag, die niet iedereen heeft. 

En tijdens COVID zijn we overgestapt naar virtuele online training. Dus we werkten erg hard in de eerste paar weken, vooral om dat zo snel mogelijk op te zetten. En dat was om een paar redenen belangrijk. Eén was om geld binnen te brengen tijdens die tijd. En ook om ons merk relevant te houden, gewoon om mensen door die tijd heen te helpen. En we deden een mix van gratis online workouts, die geweldige marketing waren, echt populair, zeker ons hielp om een breed publiek te bereiken. En we hadden ook een betaalde online dienst, die wat geld binnenbracht dat ons op dat moment echt hielp.

Ik denk dat 2020 ongelooflijk zwaar is geweest. Maar ik voel dat in termen van persoonlijke en professionele ontwikkeling, het waarschijnlijk net zo goed of beter was dan enig ander jaar. Ik voel echt dat ik veel heb geleerd op het gebied van crisismanagement. Ik voel me nu beter uitgerust om in de toekomst met crises om te gaan, zeker.

Maakt u zich zorgen dat een tweede golf van COVID-19 schade zal toebrengen aan de gezondheids- en fitnessindustrie in Bangkok?

Wat betreft lokale sportscholen, denk ik dat mensen meestal zullen vasthouden aan de sportschool die ze kennen, want eerlijk gezegd, iedereen doet hetzelfde, om eerlijk te zijn. Ze doen squats voor de tv, burpees en bergoefeningen. Niemand doet iets geks of iets innovatiefs. Dus vanuit een lokaal perspectief zou ik me geen zorgen maken. Ik denk dat onze klantenkring bij ons zou komen voor hulp in die tijd.

Met betrekking tot concurreren met die grote spelers, denk ik dat dat moeilijk is. En daarom wordt het meer een langetermijnzaak, online fitness. Het is zeer moeilijk om met hen te concurreren, zeker. Maar ons offline aanbod is zo anders dan wat je thuis kunt krijgen. Ik denk dat dat is wat mensen zo snel heeft teruggebracht. En ik denk niet dat elke modaliteit dat heeft gehad. 

We hebben oog voor de toekomst. Zoals, “Hoe zou een Baseline-technologie eruit kunnen zien die ze thuis kunnen gebruiken?” Misschien hebben we een set die ze zouden kopen. Dus je krijgt een paar dumbbells en een paar kettlebells en wat dingen die hen zouden helpen een thuis workout te doen. We denken een beetje naar de toekomst. Maar ik zie de markt hier gewoon niet als klaar voor dat, ervan uitgaande dat COVID er niet is.

Hebben jullie plannen om BASE uit te breiden?

We hebben momenteel drie, en het zijn zo’n beetje de drie meest primaire locaties in Bangkok. Ik denk dat onze hoofdfocus nu ligt op internationale uitbreiding. We hebben een oogje op een paar plekken rond Bangkok. Maar de realiteit is, ik denk dat buiten die belangrijkste gebieden, we er erg duur uitzien en aanvoelen. Dus we proberen marktonderzoek te doen, proberen met mensen te praten in die gebieden. We hebben deze plekken in deze gebieden bezocht om te zien wat de sfeer is, en te zien of BASE daar mogelijk zou passen. Maar ik zie geen massale uitrol. We gaan geen Jetts of Fitness First zijn, waar we ze verspreid hebben door de stad. 

Onze focus en investering richting een primaire markt zoals Singapore zou eigenlijk beter voor ons zijn op de lange termijn. Dus in plaats van er hier drie te openen, als we er één in Singapore kunnen openen, en het daar succesvol kunnen maken, waarvan ik het vertrouwen heb dat we dat kunnen doen, vooral met de technologie die we brengen, dan worden we ineens veel meer opgemerkt – we zouden mogelijk naar een franchisemodel kunnen kijken, dat ons in staat zou stellen sneller uit te breiden en we hadden veel interesse de afgelopen jaren. Als we kunnen laten zien dat BASE werkt in een andere markt met veel concurrentie, geloof ik dat dat veel meer deuren opent dan alleen hier in Bangkok vestigingen te openen in de buitenwijken.

Hoe was het om de Gym van het Jaar Award in Azië te winnen?

Ik denk dat het onze aanpak van marketing en PR was. Tegen die tijd hadden we echt veel geleerd over hoe we BASE op de best mogelijke manier konden promoten. We hadden veel goede berichtgeving van lokale publicaties, internationale publicaties. We hebben bijvoorbeeld in Men’s Health UK gestaan. Dus die online aanwezigheid hielp ons echt om aan de verwachtingen te voldoen. 

We gingen naar de prijsuitreiking in Jakarta en we hadden eigenlijk geen grote verwachtingen. Maar weet je, we namen het mee naar huis. Het was uiteraard geweldig voor BASE. Ik denk dat het vooral fantastisch was voor ons marketingteam. Maar voor het hele team was het een sterk teken dat we de juiste dingen deden, en om op het internationale podium erkend te worden was geweldig.

Hiermee hebben we echt een grote PR-stoot in Thailand gemaakt om het feit te benadrukken dat de fitnessindustrie van Thailand internationaal werd erkend. En dat is een overwinning voor iedereen hier.

Heeft u nog laatste woorden over de gezondheids- en fitnessindustrie voor ExpatDen-lezers?

Ik denk dat de fitnessindustrie hoogwaardige operators nodig heeft, en dat hadden we 10 jaar geleden niet, maar we hebben er nu veel meer van. Mijn oude werkplek, The Lab, is zeker een van hen. Bij BASE streven we er echt naar om dat elke dag te zijn. En we voelen een echte verplichting voor elke nieuwe persoon die de sportschool binnenkomt, elke nieuwe coach die bij ons begint, om hen te laten zien dat de fitnessindustrie een geweldige plek is om te zijn, het is een opwindende plek om te zijn, het is een goede carrièrekeuze, en dat als coach, je fantastische inkomsten kunt verdienen.

Maar naarmate de industrie zich ontwikkelt en BASE zich ontwikkelt, zijn er veel mogelijkheden om andere dingen te doen die je wilt doen: marketing, management, de uitbreiding die we hebben gepland. En sommige van de coaches hebben die kant van de zaken echt omarmd. 

Sommige vinden gewoon echt plezier in coaching. Maar ik denk dat deze industrie, omdat hij nieuw is, omdat hij groeit, omdat hij niet altijd de beste reputatie heeft – je weet wel, gezondheid en fitness, veel ‘snel fit worden’-schema’s en zo zou – omdat het niet altijd de beste reputatie heeft, hebben we kwaliteitshandelaars nodig die binnenkomen. We hebben geweldige coaches nodig die binnenkomen en echt om hun klanten geven. 

Dus we proberen dat te inspireren door wat we doen bij BASE. En dan door de Fitness Business Asia Podcast die ik run. Het doel is om die boodschap zoveel mogelijk te verspreiden, als ik de industrie kan helpen opbouwen en we de industrie kunnen helpen groeien, is dat goed voor iedereen. En uiteraard is het ook goed voor BASE.