De volgende post is een hoofdstuk uit ons boek, Werken in Thailand: Hoe de Bureaucratie te Ontvluchten, het Vliegtuig te Bestijgen, en de Baan te Landen, geschreven door Patrick Taylor and Karsten Aichholz.
Buy Werken in Thailand op Amazon.
Onze premium abonnees krijgen gratis toegang tot dit boek, inclusief het interview met zeventien beroepen in Thailand. Ze deelden hun ervaringen over hoe ze hier met succes een baan hebben gekregen, de vereisten, en wat te verwachten.
De Bazen
Tenzij anders vermeld, zijn alle citaten door Adam Williams en Steven (achternaam om privacyredenen weggelaten), bazen.
Onder vele groepen expats in Thailand hoor je vaak dezelfde waarschuwing als het gaat om zaken doen in Thailand: doe het niet.
Kom hier zeker op vakantie. Vestig je hier als gepensioneerde zelfs. Maar er zijn weinig kansen voor buitenlanders als het gaat om zaken doen. In het voordeel van de cynici zijn de kansen zeker tegen je.
Veld: Zakelijk
Functietitel: Managing Director/Regionaal Manager/CEO
Kwalificaties: MBA of gelijkwaardig relevant diploma
Ervaring: Minstens 2 jaar in een relevant veld
Verwacht Salarisbereik: 200.000 baht – 500.000 baht per maand (afhankelijk van ervaring)
Het koninkrijk is bezaaid met buitenlanders die hebben gefaald. Er is geen gebrek aan horrorverhalen daarbuiten.
Maar dit boek gaat niet over hoe je faalt in het runnen van een bedrijf in Thailand. Als er een boodschap door het hele boek heen klinkt, is het dat er kansen zijn in Thailand voor degenen die de slimheid, het doorzettingsvermogen, en een beetje geluk hebben om er het beste van te maken.
En in dit hoofdstuk zullen we kennismaken met twee expats die niet alleen succesvol grote bedrijven in Thailand runnen, maar dat doen op het hoogste niveau van topmanagement: één die vanuit het buitenland hierheen is gestuurd om de lokale operaties te overzien, en een ander die zich binnen Thailand omhoog heeft gewerkt.
Adam Williams is regionaal manager voor een middelgroot multinationaal ingenieursbedrijf. Hij kwam hier op het felbegeerde expatpakket—weggezonden door het hoofdkantoor om hun buitenlandse operaties te overzien.
Zijn reis begon met een onopvallend briefje op het prikbord.
Ik ben direct na mijn studie bij NB Surveys begonnen na het zien van een vacature op het prikbord. Het hoofdkantoor bevindt zich in Aberdeen en bedient voornamelijk de olie- en gasindustrie. Dus na een jaar op de Noordzee te hebben gewerkt, werd ik naar het kantoor in Brunei gestuurd, waar ik twee jaar werkte. We begonnen vervolgens werk te krijgen in Thailand, dus verhuisde ik hierheen om dat te doen.”
Adam creëerde al snel een comfortabele niche voor zichzelf, en bouwde zijn eigen kleine Zuidoost-Aziatische operatie binnen het bedrijf op.
Omdat ik de enige was van het bedrijf hier in Thailand, werd ik het centrale punt voor alle aspecten van het bedrijf en toen we uiteindelijk een kantoor hier registreerden, had ik een goed netwerk van contacten binnen de industrie opgebouwd. Ik speelde een significante rol in het laten groeien van de operatie in Thailand tot een miljoenenbedrijf, dus toen besloten werd om in de regio uit te breiden, was ik denk ik een logische keuze.”
Laten-we-hem-Steven-noemen nam een volledig andere weg naar roem. Vijftien jaar geleden naar Thailand verhuizen, raakte hij betrokken bij een aantal kleine bedrijfsvooruitzichten voordat hij zijn huidige positie als algemeen directeur van een particulier bedrijf in voedsel/drank en retail operaties bereikte. fifteen years ago, he became involved in a number of small-business ventures before landing his current position as managing director of a privately-owned company specializing in food/beverage and retail operations.
Steven’s bedrijf opereert in
zeven landen en in meer dan 200 locaties, (inclusief) vijf merken. Ik heb 400 medewerkers in Thailand—350 winkelmedewerkers en vijftig hoofdkantoormedewerkers.”
Steven deed wat zoveel expats beweren onmogelijk te zijn—hij werkte zich op binnen het Thaise systeem.
Ik woon al vijftien jaar in Thailand, dus de lokale kennis was er al. Taal stond soms nog steeds een beetje in de weg, maar het gaat steeds beter naarmate de tijd verstrijkt.”
Zijn advies aan degenen die het in Thailand willen maken is eenvoudig, maar zeer in tegenspraak met de heersende wijsheid van veel expats in Thailand:
Begin onderaan en werk je omhoog om de industrie en cultuur/mensen van Thailand te begrijpen.”
Het moet echter worden opgemerkt dat Steven’s weg naar roem en rijkdom in sommige sectoren veel ingewikkelder zou zijn dan in anderen. Zoals Adam opmerkt:
Voor de olie- en gasindustrie is het nu bijna onmogelijk voor een expat om werk te vinden in Thailand, tenzij ze door hun internationale bedrijf hierheen worden gestuurd of worden aangenomen voor een kortlopend projectspecifiek contract. Lokale mensen hebben in de loop der jaren een schat aan kennis en ervaring opgedaan in deze industrie en voor het grootste deel zijn expats niet langer nodig.”
Qua kwalificaties beklemtoonden geen van onze correspondenten een harde en snelle eis. Adam heeft een diploma in ingenieurswetenschappen, en Steven benadrukt het belang van ervaring en lokale kennis boven letters achter je naam. Net als in Westerse landen zijn echter een bedrijfskundig diploma en een MBA beide nuttige certificaten om te hebben.
De belangrijkste eis voor de baan is uiteindelijk in staat zijn om het bij te houden met de zware en steeds veranderende werklast, en ervoor zorgen dat een bedrijf met veel verschillende onderdelen soepel blijft draaien.
En, zegt Adam na een diepe ademhaling genomen te hebben, hier zijn enkele van de dingen waarvoor hij verantwoordelijk is:
Het presenteren van onze diensten aan potentiële nieuwe klanten, het samenstellen van offertes, plaatsbezoeken, beurzen en tentoonstellingen, het trainen van nieuwe ingenieursstaf, QA-controle van ingenieurstekeningen, inhuren, ontslaan, het bekijken van nieuwe technologieën die we kunnen implementeren, het blussen van branden wanneer er serieuze problemen opkomen, het doornemen van de financiën, en af en toe, wanneer we erg druk zijn, terug aan de slag om het veldwerk te doen.”
Steven’s dagen zijn ook behoorlijk hectisch.
Dagelijkse activiteiten zijn het ontmoeten van verhuurders, franchisepartners, mediapartners. Veel financiële vergaderingen en begeleiding van het personeel. Zorgen voor een soepele werking van winkels en klanten een goede merkbeleving bieden.”
Het werk zelf zal uiteraard variëren, afhankelijk van het gebied waarin je werkt en de organisatorische structuur van het bedrijf, maar de kern van de baan zal over het algemeen hetzelfde zijn—namelijk het toezicht houden op personeel, het blussen van branden, financiële vergaderingen, en alles in goede banen leiden.
Zoals je zou verwachten, wordt zulke stressvolle functies meestal goed betaald in termen van salaris, hoewel hoe goed hangt af van verschillende factoren. Zoals Steven uitlegt
200.000 baht tot 300.000 baht [is een realistische verwachting] voor management in een degelijk bedrijf, en 300.000 baht en hoger voor senior executives tot MD/CEO rollen. Hooggelegen buitenlanders (CEO/MD) zouden 500.000 baht en hoger per maand verdienen.”
Salarissen in Adam’s werkgebied zijn zelfs nog volatieler.
De prijs van olie beïnvloedt het salaris dat mensen krijgen. De grootte van het bedrijf speelt ook een rol. De operators zoals PTT, Chevron, Shell, en Total zouden meer betalen dan hun onderaannemers. Echter, wanneer alles is gezegd en gedaan, verwacht in de hogere belastingschijf te betalen. $75.000 per jaar [ongeveer 200.000 baht per maand] en hoger, afhankelijk van de grootte van het bedrijf.”
Misschien verrassend is het dat dit goedbetalende, hoogstaande werk niet helemaal genoeg lijkt voor onze twee geïnterviewden.
Steven onderhoudt belangen in verschillende andere bedrijven, waaronder een restaurant in Bangkok.
Ondertussen heeft Adam zijn vingers in een heleboel taarten.
Ik ben van plan iets te beginnen met 3D-printers. Ook in de beginfase van het schrijven van een kinderboek. Misschien het meest opwindend van alles is mijn nieuwe liefde voor bakken. Weer in de beginfase, maar ik denk dat ik net mijn crumpet-recept heb geperfectioneerd, dus de volgende stap is om ze te verkopen. Waarschijnlijk via thuisbezorging, boerenmarkten, of een BTS-stand, maar het doel zou zijn om ze als basis voor een keten van kleine bakkerijen te hebben of misschien via Villa Market [een keten van luxe Thaise supermarkten] of soortgelijke. Houd ons in de gaten, we heten Nice Bit O’Crumpet.”
Misschien is dan de grootste drijfveer van succes in zaken in Thailand minder je vaardigheden en kwalificaties, maar meer het onverzadigbare verlangen om te bouwen en creëren. En natuurlijk, de aantrekkingskracht van een lekkere crumpet.
Nu, verder naar Jou
Op zoek naar meer berichten over Werken in Thailand? Je hoeft niet te wachten tot elke post uitkomt.
- Koop Werken in Thailand op Amazon
- Lees het vorige hoofdstuk: Hoe een Fitness Coach in Thailand te Worden
- Lees het volgende hoofdstuk: Hoe een Universitair Docent te Worden
English: 
Español: 
中文 (中国): 
Русский: