Toen ik voor het eerst hoorde over een programma genaamd Anki, was ik niet zo geïnteresseerd. Het klonk als een digitaal flashcard-programma – iets wat mijn vrienden deden als kleine programmeeroefeningen in de 8e klas. Het leek me niet dat hun voltooide creaties een grote impact hadden op hun Franse examenuitslagen. Dat leek in lijn te zijn met mijn overtuiging dat technologie luiheid niet oplost. Of dat dacht ik.
Disclaimer: This article may include links to products or services offered by ExpatDen's partners, which give us commissions when you click on them. Although this may influence how they appear in the text, we only recommend solutions that we would use in your situation. Read more in our Advertising Disclosure.
Contents
De basis
Anki komt eigenlijk in verschillende versies – het is beschikbaar voor PC, Mac, Linux, iOS, Android en zelfs als een webapplicatie die je kunt openen in de meeste mobiele of desktopbrowsers. Het idee van het programma in een notendop is om digitale flashcards te maken. Je kunt ze vervolgens oefenen zoals traditionele flashcards, maar met een twist: De kaarten die beoordeeld moeten worden, worden automatisch geselecteerd en aan je getoond in steeds langer wordende tijdsintervallen zolang je ze goed hebt (en worden gereset zodra je ze fout hebt). Je kunt ook gratis vooraf gemaakte sets studeercards downloaden, maar daar komen we later op terug.
Hoe het werkt
Anki maakt gebruik van zogenaamde notities, die verschillende velden hebben (bijvoorbeeld de voor- en achterkant van een flashcard). Je kunt zelfs meer dan twee velden hebben (bijvoorbeeld ‘Engels’, ‘Thais’ en ‘Thaise Afkorting’ – zeer nuttig als je vaak afgekorte termen wilt studeren). Anki beperkt je niet tot tekstinvoer. Je kunt zelfs geluidsbestanden of afbeeldingen gebruiken. Persoonlijk heb ik me nooit beziggehouden met iets anders dan tekst, maar als je uitspraak moet oefenen of geen Thais kunt lezen, kan dit behoorlijk nuttig zijn.
Anki toont je één kant van een ‘kaart’ en je moet het antwoord raden. Als je dat wilt, kun je zelfs een instelling activeren die je dwingt om het in te typen. Daarna kun je kiezen of je het fout had (de kaart gaat meteen terug in de virtuele te-herzien stapel) of dat je het goed had (de kaart wordt niet meteen weer getoond) of dat het makkelijk was (de volgende keer dat de kaart wordt getoond wordt sterk vertraagd). Dit systeem wordt meestal aangeduid als gespreide herhaling).
De feitelijke vertragingen waarmee de kaarten worden getoond, hangen af van hoe vaak je ze achter elkaar goed hebt. De eerste keer wordt het de volgende dag weer getoond, dan over 3 dagen, dan over 7, dan over een maand, enzovoort. Als je selecteert dat een antwoord makkelijk was, is het vergelijkbaar met het overslaan van de volgende beoordeling.
Als je tijdens het herzien een kaart te vaak blijft falen na de eerste leerfase (denk aan 15+ keer, maar de instelling kan aangepast worden), wordt het gemarkeerd als ‘leech’ en niet meer voor beoordeling getoond. Het idee is dat sommige woorden je soms gewoon niet kunt onthouden, en in plaats van herzieningstijd in beslag te nemen, worden ze opgeschort. Natuurlijk kun je dat ongedaan maken, maar de software probeert je te helpen obstakels te vermijden.
De PC-client
Anki’s desktopclients zijn gratis te downloaden. Hoewel ik alleen de PC-versie heb gebruikt, weet ik dat de Mac- en Linux-versies niet veel verschillen. De interface van de PC-versie biedt veel functionaliteit, maar kan in het begin enigszins verwarrend zijn.
Persoonlijk vond ik de kleine details leuk die laten zien hoeveel aandacht er in de app is gestoken. Een goed voorbeeld is als je gegevens invoert in velden in het Engels en Thais (met gebruik van daadwerkelijk Thais schrift – zoals het hoort). De software onthoudt welke je waarvoor gebruikte, zodat je niet steeds je toetsenbordinstellingen tussen Thais en Engels hoeft te wisselen.
De mobiele client
Anki op je telefoon hebben is wat het volgens mij maakt of breekt. Een Android-client, AnkiDroid, is gratis. Een voor iOS kost $24.99 – au! Maar gezien de waarde die je eruit haalt, is het nog steeds een koopje denk ik: Je kunt oefenen terwijl je in de metro zit, wacht op een lift of in de Big C-rij op een zaterdagochtend.
Dus ja, het kost iets meer dan je gemiddelde ‘Angry Birds’-app, maar gezien het feit dat je er honderden extra oefenuren uit kunt halen, is dat prijskaartje gemakkelijk te rechtvaardigen. Als alternatief kun je altijd AnkiWeb gebruiken, dat in je mobiele browser draait en helemaal gratis is.
Het betekent nog steeds dat je moeite moet doen om Thais te oefenen in de metro in plaats van de nieuwste Facebook-updates van je vrienden te volgen. Echter, je zult snel ‘wachttijd’ omzetten in productieve ‘Thaise leertijd’. Misschien is de focus op tijd efficiënter gebruiken het Duitse dat in mij doorstraalt.
Echter, in staat zijn om je Thai te verbeteren zonder in te boeten op vrije tijd of werk heeft veel aantrekkingskracht voor mij.
Waarom je beide applicaties zou moeten gebruiken
Als algemene richtlijn raad ik aan om een PC- of Mac-versie te gebruiken om nieuwe gegevens in Anki in te voeren, simpelweg vanwege de typesnelheid. De iOS- of Android-apps zijn perfect voor beoordelingen. Deze wisseling van apps werkt als een zonnetje omdat Anki je mobiele en je desktopapparaten automatisch kan synchroniseren via hun eigen server.
Elke keer dat je klaar bent met het invoeren van gegevens (of beoordelingen voltooien), kan je apparaat de bijgewerkte status synchroniseren met Anki’s centrale server (via Wifi/3G/etc.). Dus ja, je kunt nieuwe invoer maken op je PC en diezelfde invoer vervolgens meteen daarna op je telefoon beoordelen zonder dat je je telefoon aan je PC hoeft te koppelen.
Het gebruik van vooraf gemaakte sets
Anki heeft een enorme hoeveelheid vrij gedeelde vooraf gemaakte kaartensets beschikbaar. Je kunt ze zelfs gratis downloaden van Anki’s centrale server binnen de applicatie. Ik moet toegeven dat dit meestal niet erg verleidelijk is. Het probleem is dat je vaak beter af bent als je zelf woorden en zinnen invoert, waarvan je de context kent en die je hoogstwaarschijnlijk herhaaldelijk zult gebruiken. Een vooraf gemaakte set heeft vaak niet die soort overlap.
Er is ook wat hulp als je al je eigen vooraf gemaakte set kaarten hebt. Anki 2.0 biedt een optie om sets te importeren van eerdere versies evenals van Mnemosyne 2.0 or Supermemo. Theoretisch is er ook de optie om te exporteren van andere programma’s naar gestandaardiseerde tekstbestanden en deze in Anki te importeren, maar je wilt waarschijnlijk Googlen voor je specifieke software om te zien of dat een werkbare optie is.
Samenvattend
Anki’s combinatie van een desktop- en een mobiele client stelt je in staat om efficiënt je eigen set kaarten op je PC te maken die je vervolgens elke dag gemakkelijk kunt oefenen tijdens je reis. Door het te gebruiken met hele zinnen in plaats van losse woorden, kun je eenvoudig vocabulaire, grammatica en taalgevoel verbeteren tijdens dagelijkse downtime.
Anki is niet de enige SRS die er is, maar het is de enige die ik heb geprobeerd en tot nu toe heb ik geen reden gezien om naar een ander over te schakelen. Ik hoor graag van anderen die andere oplossingen gebruiken en hoe het voor jou werkt. Laat een reactie achter en laat het ons weten!
English: 
Deutsch: 
ไทย: 
Français: 
Português: 
Português: 
Español: 
Español: 
中文 (中国): 
Русский: 
العربية: