Oorsprong van het Thaise schrift…
This article was originally posted on WomenLearnThai.com.
"*" geeft vereiste velden aan
We kunnen het Thaise schrift terugvoeren in de tijd en ruimte (voornamelijk naar het westen) naar de Feniciërs, wiens alfabet de moeder is van alle Europese en Indische schrijfsystemen, inclusief Grieks, Hebreeuws en Arabisch! Deze mensen waren grote handelaren en hadden banden met landen voorbij de rivier de Indus. Dus naar het oosten gingen hun geschreven woorden…
Maar terug naar het Thaise schrift (we hebben het hier NIET over de taal!). Moderne Thaise letters zijn een evolutie van de oude vorm die in Sukhothai werd gebruikt en ze werden ontworpen onder koning Ramkhamhaeng, waarbij de Khmer-tekens in gebruik in die tijd werden omgevormd, toen de Thai zich losmaakten van het Khmer-koninkrijk.
Sommige werden gewoon omgekeerd, anderen moesten worden verdubbeld om de verschillende tonen te accommoderen (zie de moeilijkheid bij het aanpassen van een niet-tonaal alfabet dat voorheen alleen werd gebruikt door polysyllabische talen voor een tonale, in wezen monosyllabische taal!). Er werd strikt gelet op de getrouwe weergave van Sanskriet- en Pali-woordenschat (niet het geval bij Lao). Daarom vinden we die “nutteloze” letters aan het eind van Sanskriet- en Pali-woorden.
Oud Khmer was zelf afgeleid van de Pallawa van Zuid-India uit ongeveer de 6e eeuw. Dat was een lokale evolutie van het Gupta-schrift van Noord-India (4 na Christus), dat weer afkomstig was van het Brahmi dat door keizer Ashoka werd gebruikt (circa 2 voor Christus). Dat Brahmi-alfabet was gestructureerd onder het zeer logische en slimme Sanskriet-systeem (een taal en GEEN schrift!). Door elke letter te classificeren volgens het gebied van de menselijke spraakorganen waar ze worden gevormd, in vijf reeksen van vijf letters (plus enkele): Guturaal, retroflex, palataal, tandheelkundig en labiaal (dus van de keel naar de lippen bewegend). Brahmi zelf kwam van het schrift van het land dat nu bekend staat als Libanon: Fenicisch, circa 1000 voor Christus.
Nu, in de richting van de tijd naar het oosten gaand, zien we dat de evolutie in diverse regio’s de geboorte gaf aan vormen die zo divers zijn als Devanagari van Noord-India, Ranjana, Tibetaans, Bengaals, Panjabi, Gujerati, Orissi, Telugu/Kannara, Tamil, Malayalam, Sinhala, oud-Javaans en Balinees, Mon en Birmese, Khmer, Lao, Tham en verwante Shan en Dai, oud Cham.
Het verbazingwekkende aan al deze schriften, afgezien van het feit dat ze in een bijna ononderbroken lijn door de tijd en ruimte te traceren zijn, is dat ze nog steeds de oorspronkelijke Sanskriet-volgorde volgen (behalve Oud-Javaans en Balinees omdat een zeer slim gedicht werd gecreëerd met de fonemen voor gemakkelijk en leuk memoriseren).
Dus, hoewel kleine veranderingen aan de specifieke fonemische behoeften van elke taal toegestaan zijn, vinden we altijd deze vijf reeksen van vijf klanken, plus enkele: YA RA LA WA HA SA SHA ShA A, eerder genoemd (beginnend met Guturaal: KA, KHA, GA, GHA, NGA van Sanskriet, wordend, bijvoorbeeld: KA, KHA, KHA, KHA, NGA in Thai).
Zijn we verbaasd?… Nou, ik in ieder geval wel!
met vriendelijke groet,
Michel Boismard
Wat te lezen hierna
- Een grote lijst van leer-apps voor Thai
- Online cursussen
- Hoe de Thaise taal te leren voor beginners
- Hoe snel de Thaise taal te leren
- Hoe een Thaise taalpartner te vinden
- Thaise verhalen: De oorsprong van banaan, papaja, mango, en mangosteen
- Thaise taal Thaise cultuur: Pali en Sanskriet wortels van Thaise woorden
English: 
Deutsch: 
ไทย: 
Français: 
Português: 
Português: 
Español: 
Español: 
中文 (中国): 
Русский: 
العربية: 
Italiano: