We hebben ook álle vijf Thaise tonen in het Engels!

Het bereiken van de tweede muur van het leren van Thais

Thaise tonen zijn ook in het Engels…

Ik kom altijd buitenlanders tegen die Thais leren (of excuses verzinnen waarom ze geen Thais kunnen leren) die zeggen: “Ik kan de tonen niet horen. Engels heeft geen tonen.”

Nou, sorry om je luchtbel te doorprikken of om nog een excuus weg te nemen waarom je geen Thais kunt leren… MAAR…

In het Engels hebben we ALLE vijf de tonen die in het Thais worden gebruikt. We gebruiken ze alleen voor iets anders. Simpel gezegd worden in het Thais de tonen gebruikt om woorden te onderscheiden, gebruik een andere toon, en je krijgt een ander woord. In het Engels gebruiken we tonen echter om emotionele waarde over te brengen. Niemand, zelfs Stephen Hawking niet (die via een computerstem spreekt), spreekt Engels zonder gebruik te maken van tonen. Het zou een erg robotachtige en vlakke taal zijn als we dat deden.

Hier is mijn kijk op hoe we de vijf Thaise tonen dagelijks in ons gesproken Engels gebruiken. En we doen het volledig zonder erbij na te denken.

Midden Toon: Dit is een normale toon en hoogte in het gesproken Engels. Er hoeft niet veel meer over gezegd te worden, behalve dat het is hoe we meestal spreken. Je zou denken dat dit de gemakkelijkste toon zou zijn voor niet-native speakers om in het Thais na te bootsen, aangezien het in de normale toonhoogte van je stem wordt gezegd. Helaas is dit niet het geval. Zonder erbij na te denken hebben native English speakers de neiging om woorduiteinden met subtiele toonveranderingen te benadrukken. De meeste mensen moeten echt moeite doen om een Thais woord met een lange klinker en een levendig einde met een midden toon correct te zeggen, omdat we in het Engels automatisch het eindgeluid veranderen.

Lage Toon: Deze toon wordt in het Engels meestal gebruikt voor niet-committale soorten éénwoordantwoord. Je vrouw vraagt je om het vuilnis buiten te zetten terwijl je voetbal kijkt. Je antwoordt “zeker”, maar op een lagere toon dan je normale stem. Het geeft aan dat je hebt begrepen wat ze zei, maar dat je niet meteen het vuilnis buiten gaat zetten. Deze toon wordt veel gebruikt in het Engels voor uitspraken waar er een begrip is van wat er werd gezegd, maar het antwoord toont geen betrokkenheid, noch voor noch tegen. In het Thais is dit een toon die je min of meer kan overslaan, aangezien ik heb gemerkt dat het veel kan klinken als een middentoon in het gesproken Thais zonder verlies van begrip.

Dalende Toon: Dit is een toon die we in het Engels gebruiken om spijt of sympathie uit te drukken met wat er tegen ons wordt gezegd. Een vriend zegt dat zijn hond is aangereden door een auto en het antwoord is: “Ohhh, is het oké?” Dat eerste woord, “Ohhh” wordt met een dalende toon gezegd en brengt je medeleven over naar de spreker in dat ene dalend getoonde woord. Deze toon in het Thais is een belangrijke om goed te begrijpen. Je moet de Thaise woorden met een dalende toon oefenen die in dagelijkse gesprekken worden gebruikt.

Hoge Toon: Deze toon is wat moeilijker uit te leggen hoe we hem in het Engels gebruiken, maar we doen het zeker. De reden dat het wat lastiger is, is dat de hoge toon in het Thais begint op een toonhoogte hoger dan je normale gesproken stem en vervolgens nog hoger omhoog gaat. In het Engels wordt het gebruikt om verrassing, schok, lichte verontwaardiging of een zekere ongeloof te uiten. Iemand zegt: “hey man, je auto is net aangereden op de parkeerplaats”. Je reactie is: “wat!?” Het woord begint hoog en gaat nog hoger op het einde. Uit mijn ervaring blijkt dat dit en de lage toon wellicht de minst kritieke tonen zijn om in het Thais te beheersen, en ze kunnen in het gesproken Thais vervaagd worden zonder veel verlies aan begrip.

Stijgende Toon: Deze toon wordt in het Engels gebruikt bij het stellen van vragen. Het is vooral duidelijk bij éénwoordvragen, “wat?” of “toch?”. Ik ben er zeker van dat dit de reden is waarom de meeste buitenlanders geen problemen hebben om deze toon na te bootsen bij het gebruik van het vraagwoord ไหม aangezien het ook (door puur toeval) een stijgende toon is. Je moet deze toon correct gebruiken wanneer je Thais spreekt tegen Thais, aangezien ze zeer weinig vergevingsgezind zijn als buitenlanders deze toon verkeerd gebruiken. Nogmaals, ik raad aan om door woorden in dagelijkse dialogen te gaan die deze toon gebruiken. Werk eraan om het goed te laten klinken. Het spreken van Thaise woorden met een stijgende toon in een andere toon is iets wat je sneller uit de conversatie kan sturen dan je mogelijk acht.

Zoals je kunt zien, alleen al uit de paar voorbeelden die ik heb gegeven – en ik weet zeker dat elke native English speaker er nog veel meer kan bedenken – we repliceren absoluut routinematig ALLE vijf Thaise tonen zonder veel nadenken.

Het grote struikelblok dat we als native English speakers hebben bij het proberen Thais te spreken, is dat we de intonatie van Thaise woorden variëren zoals we doen wanneer we Engels spreken. Het is een deal-breaker vanaf het eerste woord omdat je de toon van een Thais woord niet kunt variëren en het nog steeds hetzelfde woord kunt laten zijn. Dat is de reden dat Thais eindpartikels hebben (ik denk dat er meer dan 50 zijn). Dit zijn de woorden die Thais gebruiken om emotionele waarde toe te voegen aan wat wordt gezegd. Ze kunnen de betekenis wijzigen van speculatief, vragend, aandringend, vragend, enzovoort.

Echter, eindpartikels zijn een heel ander verhaal, en een onderwerp waar ik niet gekwalificeerd voor ben om over te schrijven. Ik gebruik er misschien 8-10 van de 50. Ik gebruik ze ook vaak op het verkeerde moment en op de verkeerde plaats in zinsconstructies. Als je geïnteresseerd bent in hoe eindpartikels (codaphrases) in de Thaise taal worden gebruikt, lees dan het uitstekende (en diepgaande) artikel samengesteld door Don Sena: Codaphrases.

Ik hoop dat je dit interessant vond. Als het weer een slap excuus wegneemt van buitenlanders die zeggen: “Ik kan geen Thais leren”, dan ben ik blij dat ik heb kunnen helpen.

Zoals ik al vaak heb gezegd, ik ben verre van het scherpste mes in de la. Als ik iets kan spreken dat genoeg lijkt op Thais zodat Thais het begrijpen, dan kan IEDEREEN die zich erop toelegt dat ook.

Veel succes.

Tod Daniels | toddaniels at gmail dot com

Advertisement Advertisement