
Chula’s Thaise test voor buitenlanders…
Ik ben hier om je zonder twijfel te vertellen: ALS je wilt weten hoe ver je vaardigheden in het Thais staan, ga dan naar de Sirindhorn Thai Language Institute aan de Chulalongkorn Universiteit en doe de CU-TFL. Dat is de Chulalongkorn University Proficiency Test for Thai as a Foreign Language. Ze bieden Thaise testen aan in 4 gebieden: lezen, luisteren, schrijven & spreken.
Ik hoor zoveel termen rondzwaaien door buitenlanders die Thais leren. Ik hoor mensen zeggen dat ze laag-midden gemiddeld, hoog-midden gemiddeld, laag-gevorderd, hoog-gevorderd zijn, tot vloeiend en bijna als een native. Nog erger is dat ze de CEFL-waarderingen noemen alsof die ENIGE betekenis hebben in relatie tot Thais. Aangezien niemand in de Thaise officialdom het nodig vond om de Thaise vaardigheid van een buitenlander te testen en het op dezelfde manier te waarderen als ze Engels testen, leveren die waarderingen zelden goede resultaten op. Ik heb iemand gehoord die zijn eigen Thai als B1, B2 of C1 evalueerde, enz. Die zelfbeoordelingen zijn op zijn best subjectief en in het ergste geval beoordeel je jezelf op een curve. Ik heb eerder gezegd dat het mijn persoonlijke ervaring is dat buitenlanders hun daadwerkelijke vaardigheid in het Thais ruim overschatten.
Wees nu voorbereid; de CU-TFL is geen MOE laagdrempelige ‘handje vasthouden’, ‘we-helpen-je-er-doorheen’-test van Thais voor buitenlanders die een verlenging van hun ED-visum zoeken. De test vertoont opvallende overeenkomsten met de Thaise bekwaamheidstest voor buitenlanders, afgenomen door het MOE aan het einde van elk jaar, die de oude ป.๖ test verving. In gesprek met de mensen van Chula over deze test zeiden ze dat ze niet met het MOE samenwerkten en niet wisten dat de tests vergelijkbaar waren. Wat je echt moet weten is dat de CU-TFL een volwaardige hardcore bekwaamheidstest is. Ze bieden Thaise testen aan in lezen, luisteren, schrijven en spreken. In tegenstelling tot de MOE-test, waarbij je alle 4 de modules moet afleggen, kun je bij deze test kiezen in welke delen je wilt testen. Ik koos ervoor om de schrijfmodule niet te doen omdat, hoewel ik Thais kan schrijven, ik meestal alleen typ en mijn handgeschreven Thais er veel uitziet als ไก่เขีย (krabbelend kippenvel).
Op 9 oktober deed ik drie van de vier; lezen, luisteren & spreken. Ik heb NOG nooit iets gezien dat zo goed doordacht, zo goed samengesteld, of zo geleidelijk moeilijker wordt naarmate de test vordert als deze tests. Hoewel de lees-/luistertesten meerkeuzevragen zijn (wat je een kans van 25% geeft om blind goed te raden), zul je niet meer dan een vraag of drie voorbij je werkelijke vaardigheid in het Thais komen. Je zult precies op je niveau uitvallen.
Het voordeel is dat je de CU-TFL vrijwel altijd kunt afleggen wanneer je dat wilt, in tegenstelling tot de MOE-test aan het einde van het jaar. Plus, in tegenstelling tot de MOE ‘eindejaars-test’, waar je de test aflegt met een paar honderd mensen, doe je de CU-TFL alleen. De manier waarop het werkt is dat je online solliciteert, selecteert in welk van de vier gebieden je wilt testen, je ontvangt printen, het geld overmaken, je bevestiging van overdracht e-mailen en ze e-mailen je met beschikbare slots om de test(en) te plannen. Ik betaalde op dinsdag en ze e-mailden onmiddellijk terug dat ze openingen hadden voor testen op donderdag/vrijdag.
Op de Thaise versie van hun website wordt het beoordelingssysteem voor deze tests vergeleken met verschillende taalvaardigheidsbeoordelingssystemen, zoals; ACTFL, IFR, FSI & CEFR. De CU-TFL heeft Beginner (ฝึกพูด), Intermediate (กลาง), Geavanceerd (ดี), Uitmuntend (ดีมาก) en Onderscheiden (ดีเด่น) als de ‘score’ die je in elk gebied krijgt. Hoewel ik er weinig voor voel om deze resultaten te vergelijken met de CEFR-taalvaardigheid, wordt het op de website als volgt beoordeeld: Beginner=A1-A2, Intermediate=B1, Geavanceerd=B2, Uitmuntend=C1 en Onderscheiden=C2.
Het waren gemakkelijk de meest stressvolle drie uur die ik tijdens mijn gehele Thaise leerreis heb doorgebracht, die naar laatste telling bijna 9 jaar omvat! Ik liep zonder enige voorkennis van wat te verwachten deze test in, anders dan wat te hebben gelezen op hun website waar staat dat elke test een uur duurt. De informatie over hoe de tests precies werken en worden gegeven is op zijn best summier. Als ik een idee had gehad van hoe ze zouden zijn, zou ik beter voorbereid zijn geweest. Dat betekent niet dat mijn Thai beter zou zijn geweest, alleen dat ik een idee zou hebben gehad van hoe ze mijn Thaise vaardigheid aan het testen waren.
Hier is een overzicht van hoe de CU-TFL-testen werken:
Je verschijnt op de afgesproken tijd, meldt je aan. FWIW: iedereen in dat kantoor spreekt en begrijpt prima Engels. Toen ik opdook ging ik naar binnen en zei in het Engels: “Hallo, ik ben Tod en ik ben hier om de Thaise tests te doen.” Het leek niemand bijzonder te verbazen dat ik Engels sprak, terwijl ik voor een Thaise test kwam opdagen. In tegenstelling tot de MOE-test, is er ook geen duidelijke ‘kledingvoorschrift’, aangezien ik in Levi’s en een zwart KISS band t-shirt en honkbalpet opdook. Ze nemen je mee naar een kluisje om je mobiele telefoon, laptop, boeken enz. op te bergen en dan ga je met de persoon die je test bekijkt naar een klaslokaal. In het klaslokaal is er een tafel & stoel, een luid tikkende wandklok (die je erg bewust maakt van de kostbare seconden die weg tikken!) en een kleine videocamera in de bovenhoek van de kamer. (Als je je aanmeldt, stem je ermee in dat ze je kunnen opnemen en het voor trainingsdoeleinden kunnen gebruiken). Als je wilt kun je ook een fles water meenemen de kamer in.
Lezen: Je krijgt een antwoordblad met 50 vragen erop geschreven. Ze zijn verdeeld in “onderwerpen” (1 tot en met 6, als ik het me goed herinner). Je krijgt ook de leesmateriaalbladen. De leraar legt uit dat je een uur hebt, en dat je een X moet maken in het vakje met ก ข ค ง erin voor elke vraag. Dan begin je. Aanvankelijk is het lezen eenvoudig, kleine advertenties, een vluchtschema van nieuwe luchtvaartbestemmingen, enz. De eerste paar leesoefeningen hadden slechts 3 of 4 vragen. Dan wordt het moeilijker! Het lezen wordt langer, het is een halve pagina artikel, dan een hele pagina, dan een anderhalve en uiteindelijk denk ik dat ik iets las als 2 ¼ pagina’s met vrij diepgaande dingen! Voor zover ik me herinner (omdat het een beetje vaag is) was het laatste onderwerp dat ik las een psychiater die schreef over de stress bij Thaise mensen met onderliggende oorzaken. Ik bedoel WTF?
Onthoud dat je slechts één uur hebt om alle 50 vragen door te komen, dus je moet ofwel heel snel kunnen lezen, ofwel kunnen kijken naar de vragen en terugkeren naar het artikel op zoek naar trefwoorden in de tekst om de antwoorden te vinden. Ik slaagde er net in om alle 50 vragen bij het lezen door te komen. Nu zonder op de trom te slaan of de hoorn te blazen, kan ik behoorlijk snel lezen met redelijk veel begrip. Toch moest ik nog steeds bij een aantal antwoorden een gok wagen. Ook proberen ze je te verleiden door vragen te stellen als: welke van deze dingen heeft NIETS te maken met het onderwerp? Wanneer ze ‘niet’ schrijven in die ‘verleiding vragen’, onderstrepen ze het, dus let erop!
Je krijgt een korte pauze, of misschien niet. Ik zei gewoon dat ik naar het toilet moest, een sigaret rookte, stond op en deed het. Misschien omdat ik de enige was die die dag aan het testen was, of omdat ik behoorlijk hard core ben, zeiden ze er niets van tegen me. Ik weet niet of ze dat doen als je het met een groep volgt.
Luisteren: Je gaat weer naar dezelfde klaslokaal met de leraar en ze legt opnieuw uit hoe je de meerkeuze vragen moet doen, en dan start ze een tape met afspelen. Het legt ook nogmaals de richtlijnen uit voor het markeren van correcte antwoorden en hoe u een antwoord ongeldig kunt maken. Het begint dan met ongeveer 15 seconden van een Thai die spreekt. Je luistert (uiteraard) en dan leest het de vragen aan je voor samen met de keuzemogelijkheden. Daarna volgt ongeveer 30 seconden spreken en worden de gedeelten geleidelijk langer naarmate de test vordert. Nu krijg je een stuk papier waar je aantekeningen kunt maken, maar dit is niet op je gemak, zeemleerschoolsnelheid Thais. Het wordt gesproken op normale snelheid en ik kon gewoon geen aantekeningen maken EN tegelijkertijd luisteren naar wat er werd gezegd. De onderwerpen variëren van meningen, verklaringen, informatie, advertenties over dingen, en ik denk dat je op het einde bijna 90 seconden tot 2 minuten naar het gesproken Thais luistert. Uiteindelijk resorteerd ik naar het kijken naar de vragen terwijl de tape aan het spelen was, luisteren naar sleutelwoorden of frases die in de antwoorden op de vragen voorkwamen en maakte een kleine markering ernaast op mijn blad. Wanneer het punt kwam waarop ze de vraag lazen, dan keek ik hoe de frase die ik gemarkeerd had van toepassing was. Wederom slaagde ik er net in om alle 50 vragen door te komen, maar het was een worsteling.
Na een andere toilet-/rookpauze ging ik naar de laatste test voor mij.
Spreken: Je krijgt een blad dat aangeeft hoe de test zal verlopen. Het is verdeeld in secties die slagen/ne-een fout maken. Je moet slagen voor een sectie om de volgende deel te kunnen doen. Je gaat een interviewruimte binnen. Er zijn daar twee Thaise docenten; de mijnen waren ofwel uni-kids of net uit de uni als jonge volwassenen. Ze schetsen hoe de test zal worden gegeven en het is zo. De eerste twee delen zijn in wezen een 10 minuten interview en 5 minuten vrij spreken. Als je daarin faalt, ben je klaar, denk ik. Als je ze naar tevredenheid van de docenten slaagt, mag je het volgende deel doen. Hier krijg je een blad met 5 onderwerpen erop, zowel in het Engels als in het Thais. Je kiest er één, ze geven je 5 minuten om daar notities over te maken en dan praat je ongeveer 10 minuten over het onderwerp. Nu, sommige van die onderwerpen kon ik daar zelfs in het Engels niet over praten, ik bedoel ze waren obscuur! Grappig genoeg was een van de onderwerpen ‘Non-Formal Education’ of การศึกษานอกระบบ. Ik bedoel hoe gelukkig was dat? Het is wat elke privé-Thaise talenschool is die buitenlanders onderwijst! Het was puur geluk dat dat onderwerp daar was en precies in mijn straatje! Ik had 5 minuten om enkele bulletpointnotities te maken (wat ik in het Engels deed), dan schakelen ze een timer in en ik gaf mijn presentatie. Ik ging verder over hoe de Thaise taal wordt onderwezen aan buitenlanders versus aan Thaise staatsburgers, de voor- en nadelen van de systemen, het voorkomen van ‘Union Clone’ methodologieën en de moeilijkheden en problemen met buitenlanders die ED visum verlengingen krijgen bij immigratie voor het leren van Thais. Eigenlijk ging de timer af terwijl ik aan het praten was, maar beide docenten leken oprecht geïnteresseerd in wat ik zei en zeiden: ‘Blijf doorgaan, maak je presentatie af!’ Ik vond dat geweldig en zeer voordelig van hen. Daarna zeiden ze dat ik in aanmerking kwam voor de laatste testmodule van het spreken.
Het laatste deel was waar ik een van de docenten die de test gaf moest interviewen, 5 minuten aantekeningen maken en vervolgens een 10 minuten presentatie geven over haar/hem. Ik besloot ervoor te passen, tot groot ongenoegen van de twee docenten. Ze drongen er allebei op aan dat ik het zou doen, zeggende dat ik geen probleem zou hebben. Ik weigerde te zeggen dat mijn แรง was หมด’d. Ze probeerden het nog een keer om me zover te krijgen om het te doen, zelfs al zeggende dat als ik een pauze nodig had om te roken dat dat prima was. Helaas was ik op dat moment volledig uitgeput, voelden mijn benen als Jell-O, en was mijn shirt volledig doorweekt van het zweet. Er was absoluut geen manier dat ik na de drie uur die ik net had doorgemaakt de energie kon vinden om dat laatste deel te doen. Terugkijkend had ik een rook/badkamerpauze moeten nemen, mezelf even moeten verzamelen, moed verzamelen en het doen. Nu heb ik er echt spijt van dat ik het niet heb gedaan. Ik weet zeker dat ik hun naam, leeftijd, leden van familie, waar ze vandaan kwamen, of ze nog steeds aan het studeren waren op de uni, wat ze deden voor werk, wat ze graag zouden willen doen voor werk, enz. en daaruit een redelijk coherente presentatie had kunnen maken.
Zoals ik eerder zei, ik heb het schrijfonderdeel van het examen niet gedaan, dus jongens, ik kan je daar niet bij helpen. Misschien kan iemand die deze test ook heeft gedaan en het schriftelijke deel heeft gedaan, inspringen met wat tips over hoe het wordt uitgevoerd.
Oh, ik zou moeten melden, omdat mijn gesproken Thai behoorlijk grof en umm ‘kleurvol’ is, toen ik naar het spreekgedeelte van de test ging, verontschuldigde ik me van tevoren naar de docenten toe. Ik vertelde hen dat ik พูดตรงไปตรงมา, พูดแรง, soms พูดหยาบคาย, ประชด, ทะลึ่ง en omdat ik 100% Amerikaans ben, ik legand Thai ‘speech mannerisms’ zoals Thais dat doen vanwege hun cultuur niet na. Ik vertelde ze dat het een inherent slechte eigenschap is (een negatieve aangeboren trek) en dat we er allebei het beste van moesten maken. Ze leken er oke mee en in mijn interview met hen kon ik naar mijn gevoel alle punten afvinken die ik eerder al had gesteld!
Oké, dat is alles wat ik heb! Jullie hebben veel beter idee van wat is wat dan ik had toen ik daar opdaagde. Ik kan iedereen die echt zijn werkelijke niveau in het Thais wil weten niet sterk genoeg aanbevelen om deze tests te gaan doen. Het kan stressvol zijn (of het was het zeker voor mij), maar je komt aan de andere kant uit met veel beter idee van waar je echt staat ten aanzien van de taal.
Veel geluk, doe goed. . .
 
 				 
 				




