Een wet in Thailand, die sinds 2018 van kracht is, maakt het verhuren van woonhuizen tot een contract-gebonden bedrijf. Dit betekent dat je beschermingsnormen hebt als de verhuurder een verhuurbedrijf runt volgens de wet.
Als je van plan bent om op lange termijn te huren, dan moet je jezelf vertrouwd maken met de volgende secties van het Burgerlijk en Handelsrecht.
Sectie 537
Sectie 537 ‘Een verhuur van eigendom is een contract waarbij een persoon, genaamd de verhuurder, ermee instemt om een andere persoon, genaamd de huurder, het gebruik of genot van een eigendom voor een beperkte tijd te geven en de huurder ermee instemt huur te betalen’
Het huurcontract moet een huurprijs bevatten als vereiste van het landkantoor. Het landkantoor moet akkoord gaan dat de huur redelijk is of zij kunnen een redelijke huurprijs taxeren volgens officiële gegevens verkregen van de overheid. (Inkomstenbelastingen betaald door de eigenaar, registratiekosten, onroerendezaakbelasting). Nominale betalingen van één baht zijn niet toegestaan.
Sectie 538
538 Burgerlijk Wetboek ‘Een verhuur van onroerende zaken is niet afdwingbaar door een rechtsvordering tenzij er schriftelijk bewijs is ondertekend door de aansprakelijke partij. Als de huur langer is dan drie jaar of voor de levensduur van de verhuurder of huurder, is het slechts voor drie jaar afdwingbaar, tenzij het schriftelijk is vastgelegd en geregistreerd door de bevoegde functionaris’
Dit betekent dat alles moet worden ondersteund door officiële documentatie die correct is afgestempeld en getuigd. Dit kost tijd en geld, maar je moet het altijd op deze manier doen.
Sectie 540
Thaise wet sectie 540 Burgerlijk en Handelsrecht: ‘De duur van een huur van onroerend goed mag niet langer zijn dan dertig jaar. Als het voor een langere periode is gemaakt, wordt die periode teruggebracht tot dertig jaar. Bovenstaande periode kan worden verlengd, maar het mag niet langer zijn dan dertig jaar vanaf het moment van verlenging.’
Je kunt dus een huurwoning of eigendom niet eeuwigdurend aan een familielid doorgeven alsof het je eigendom was.
Sectie 544
Sectie 544 (Burgerlijk en Handelsrecht): ‘Tenzij anders bepaald door het huurcontract, mag een huurder zijn rechten in het geheel of een deel van het gehuurde eigendom niet onderverhuren of overdragen aan een derde persoon. Als de huurder deze bepaling niet nakomt, kan de verhuurder het contract beëindigen.’
Dit kan een groot probleem worden als je besluit om snel wat geld te verdienen. De gevolgen kunnen ernstig zijn als je besluit om te onderverhuren via AirBnB of om het zelf te doen. In de regel, doe het niet, tenzij je een specifieke clausule hebt die je toestaat om het te doen, wat in elk geval zeer zeldzaam tot niet-bestaand zal zijn.
Sectie 564
Thaise wet sectie 564 Burgerlijk en Handelsrecht: ‘Een huurcontract eindigt aan het einde van de overeengekomen periode zonder opzegging.
Je moet je ervan bewust zijn dat er in Thailand geen automatische verlengingsperiode is voor een huurcontract, tenzij je een aparte overeenkomst wilt maken die relevant is voor de toekomstige tijdsperiode.
English: 
Español: 
中文 (中国): 
Русский: 
العربية: