Wil je spreken als een Thai?

Zeg het zoals een Thai dat zou doen…

Nu voordat je zelfs begint te lezen, ben gewaarschuwd dat dit je misschien wat kan irriteren. Om eerlijk te zijn, het is een beetje de bedoeling. Tegelijkertijd wil ik dat de lezers een idee krijgen over het concept van Thais leren.

Niet verrassend, tijdens mijn rondgangen langs de Thaise talenscholen in Bangkok, kom ik veel buitenlanders tegen die Thais willen leren. Bijna allemaal zeggen ze tegen me: “Ik wil Thais spreken met een Thais accent.” Eerst moet ik hardop lachen (eigenlijk meer een bulderlach, wat mogelijk afschrikkend kan zijn), maar dan vraag ik: “Precies welk ‘Thais accent’ wil je leren?” Ze krijgen onvermijdelijk die verbaasde uitdrukking, stotteren een beetje en zeggen zoiets als “je weet wel, een Thais accent.” Ik ga verder met zoveel oprechtheid als ik kan opbrengen (wat na meer dan zeven jaar deze taal studeren en meer Thaise talenscholen bezoeken dan ik me kan herinneren minimaal is).

Wil je Thais spreken met dat overdreven Bangkokse accent dat ‘hi-so’s’ gebruiken? De meeste jongere Bangkokianen gebruiken dit accent zodat andere Thais hen niet verwarren met provinciale Thais in Bangkok. Dit staat bekend als พูดดัดจริต. Of wil je Thais spreken met een Chiang Mai/Chiang Rai accent zoals de noordwestelijke Thais? Wacht, ik weet het! Je wilt met dat zangerige hakkelende zuidelijke accent spreken zoals van Hat Yai of Songkhla? Nee? Oké, ik heb het nu. Je wilt spreken met dat พูดเหน่อ บ้านนอก accent zoals de mensen uit Kanchanaburi, Suphanburi of Ratchaburi, toch? Of misschien wil je een van de vele Isaan accenten zoals van Buriram, Ubon, Udon, Nongkhai, of de hondenetende provincie, Sakhon Nakhon? Het zou zelfs kunnen dat je dat scherpere, bijna Cambodjaanse accent wilt zoals de Thais uit Sa Kaeo of Surin. Of is het het oostelijke zeekant accent van Chantaburi, of degene die een Thaise spreker bestempelt als afkomstig uit Korat? Ik weet het niet. Echt niet.

Eén ding weet ik met 100% zekerheid: er bestaat geen ‘Thais accent’ omdat het allemaal Thaise accenten zijn! Net zoals ik iemand uit New York, Californië, Tennessee of Texas kan onderscheiden aan de hand van het accent wanneer ze Amerikaans Engels spreken, of zoals een Brit onmiddellijk kan horen waar een andere Brit is geboren in het VK vanwege het accent als ze het Koninginnes Engels spreken.

Hier is iets voor buitenlanders die Thais leren om over na te denken, vooral degenen die zeggen dat ze met een Thais accent willen spreken. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat dat OOIT zal gebeuren! Het boeit me niet hoeveel je denkt dat jij of iemand die je kent Thais klinkt, of hoeveel de lovende mensen om je heen zeggen dat je ‘net als een Thai’ klinkt, geloof me, voor hen klinkt dat echt niet zo. Punt uit, einde verhaal. Je zou het idee gewoon in de prullenbak moeten gooien en er geen seconde meer aan verspillen. Je leert Thais ongeveer een triljoen keer sneller dan wanneer je A) – doet alsof je als een moedertaalspreker klinkt of B) – je druk maakt over het feit dat je niet als een moedertaalspreker klinkt. Geloof me, voor Thaise moedertaalsprekers die naar jou luisteren klink je als een niet-moedertaalspreker!

Er zijn een handvol getalenteerde niet-moedertaalsprekers van het Thais die de ‘Westerling spreekt Thais’ tour doen. En op geen enkele manier zou ik mezelf in die illustere groep van mensen plaatsen. Toch worden ze nooit door echte geboren en getogen Thaise sprekers als moedertaalsprekers aangezien. Het feit dat ze niet-moedertaalsprekers zijn komt ALTIJD binnen een paar zinnen aan het licht. Misschien spreken ze met de verkeerde cadans of ritme, of misschien is de structuur een beetje te geforceerd of onnatuurlijk, of misschien is hun uitspraak lichtelijk wiebelig. Maar wat het ook is, geen enkele Thai zou ze verwarren als zijnde moedertaalsprekers. Eerlijk gezegd is Todd Lavelle mogelijk het dichtst bij een moedertaalspreker dat ik gehoord heb wanneer hij niet in het overaccentueerde Thais spreekt dat hij gebruikt in zijn tv-programma.

Nu, lees of onthoud niet verkeerd wat ik zeg. Wat ik zeg is dat er geen twijfel bestaat in de gedachte van elke Thaise moedertaalspreker dat die mensen buitenlandse sprekers van het Thais zijn. Wat ik NIET zeg over die buitenlandse sprekers is dat hun Thais niet duidelijk is, niet beknopt is, niet 100% vanaf het begin begrepen wordt of niet door de Thais beantwoord wordt. Ik zeg alleen dat ELKE Thaise moedertaalspreker weet dat die mensen niet… <-moedertaalsprekers zijn. Ik heb herhaaldelijk gezegd dat je elk compliment dat je krijgt over je Thais met een korreltje zout moet nemen. Er is een Thaise uitdrukking voor iets zo onbeduidends, zo triviaal dat het minder dan niets betekent en dat is เท่าขี้ตามด of “gelijk aan het slaap in het oog van een mier”. In al mijn wereldreizen (en ik ben in behoorlijk wat landen geweest) ben ik nooit een demografische groep mensen tegengekomen die meer lovend waren tegen buitenlanders die hun taal spreken dan de Thais. Als een buitenlander erin slaagt om “Sweaty Crap” <-(dat lees je goed) uit te spuwen voor สวัสดีครับ, stapelen deze mensen de loftuitingen op. In feite heb ik het tegenovergestelde ontdekt wanneer het om buitenlanders gaat die Thais spreken. Wanneer een Thai niets zegt, als in niet één woord over het feit dat je een buitenlander bent die Thais tegen hen spreekt, dat is wanneer je weet dat je Thaise taalkennis vordert. Word niet verward en begin niet te denken dat je klinkt als een moedertaalsprekende Thai, want dat doe je niet. Wat je wel doet, is “zeggen het zoals een Thai zou doen.” Dat is de sleutel tot succes in het spreken van deze taal zodat Thais begrijpen wat je tegen hen zegt. Ik vertel je niet dat je niet moet leren Thaise woorden zo goed mogelijk uit te spreken, want je moet de woorden behoorlijk goed beet hebben. Ik bedoel, als het een korte klinker is, kun je hem niet verlengen, als het een lange klinker is kun je hem niet verkorten, en dat geldt ook voor de tonen. Je kunt geen emotie in je gesproken Thais toevoegen door de intonatie te variëren zoals wij dat doen wanneer we Engels spreken. Daar zijn de myriade Thaise deeltjes voor. Je moet de tonen ook behoorlijk dicht benaderen (voor het grootste deel). Wat ik je vertel, is om de tijd te investeren om te leren “het zoals een Thai te zeggen”. Neem geen Engelse zin en vertaal deze in het Thais, herschik de woorden en denk dat deze mensen je zullen begrijpen, want dat zullen ze niet (de meesten niet). In plaats daarvan, LUISTER naar hoe Thais dingen zeggen in termen van zinsstructuur, cadans en ritme wanneer ze spreken. Besteed veel aandacht aan waar ze pauzeren <- (heel belangrijk!) wanneer ze spreken, welke woorden ze routinematig weglaten of overslaan omdat ze begrepen worden in de context van een gesprek en begin je versie van het Thais op die manier te spreken. Benjawan Poomsan Becker heeft een serie cd’s en boekjes uitgebracht genaamd Speak Like a Thai. Ze zijn simpelweg hun gewicht in goud waard. Nou ja, de meeste wel, sommige zijn gewoon opvulling, maar toch, ze zijn goed. De vocabulaire is vrij eigentijds, de voorbeeldzinnen zijn goed en je kunt het gevoel krijgen van hoe een moedertaalspreker dingen zegt. Ze heeft er ook een uitgebracht genaamd Verbeter je Thaise uitspraak en die is ook goed.

Je zult je gesproken Thais met sprongen verbeteren als je gewoon vergeet te proberen Thais te klinken. Ik weet, jullie zullen allemaal zeggen: “Ik heb een vriend die vloeiend Thais spreekt”. Mijn vraag aan jou is, “hoe weet jij dat de persoon waarnaar je verwijst vloeiend Thais spreekt als jij dat niet bent?” Heb je je kristallen bol geraadpleegd? Is het omdat de Thai tegen wie ze praten hen begrijpt of het feit dat ze niet driemaal hoeven te herhalen wat ze zeiden? Of is het omdat jouw Thais zo slecht is dat je je alleen maar voorstelt dat je vriend vloeiend is omdat zij niet de problemen ervaren bij het communiceren met Thais die jij ervaart?

Ik zeg altijd dat mijn Thais niet om over op te scheppen is, helemaal niet. Het is totaal on-Thais voor zover het grof, bot is en ik gebruik zelden ครับ, ขอ of หน่อย wanneer ik praat. Wat betreft de regels van engagement in het gesprek in het Thais, het staat er precies op de grens van onbeleefd zijn en soms is het meer dan een beetje over die lijn. Het is ook slecht uitgesproken, off-cadans en, niet verrassend, het heeft een duidelijk Midwesters Amerikaans (uit Ohio in feite) plattelandsaccent. Wat verrassend is, is dat bijna 100% van de tijd, zodra een Thai weet dat ik iets dat dichtbij Thais is kan spreken, ik ze kan laten begrijpen en me in natura kun laten antwoorden bij de eerste poging. Ik veronderstel dat ik volgens wat denkbeeldige criteria ook vloeiend ben, hoewel ik altijd zeg dat als het op Thais spreken aankomt, ik effluent ben.

Voor niet-moedertaalsprekers zijn structuur, uitspraak en cadans/ritme de hoekstenen van deze taal. Je moet ze allemaal krijgen, anders sta je aan de zijlijn met Thais die zich afvragen wat je probeert te zeggen. De enige manier om dingen te zeggen zoals een Thai dat doet, is door de tijd te investeren die nodig is om de zinsstructuur goed te krijgen en zo dicht mogelijk bij de echte uitspraak te komen. Je kunt een deel van de cadans onder de knie krijgen door luidop te lezen. Wees gewaarschuwd, alleen in een kamer zitten en struikelen over het hardop lezen van Thais gaat je gesproken Thais geen moer helpen. Je moet een levende Thai in de buurt hebben die aandachtig naar je luistert EN je corrigeert terwijl je leest. Het is mijn persoonlijke ervaring dat weinig, zo niet geen Thais hier klaar voor zijn, vooral omdat het voor hen net zo spannend is als het kijken naar drogende verf. Het vergt een zeldzaam type Thai om daar te zitten en te verdragen dat je Thais hardop verknoeit en hen ook te laten mannelijk optreden om je keer op keer te corrigeren wanneer je woorden of zinnen verknoeit. Ze verliezen gewoon de wil om te leven na een tijdje en gaan Thaise soaps kijken, chatten met hun vrienden op Line of Cookie Run spelen.

Het volgende wat je moet doen is luisteren, luisteren en LUISTEREN naar Thais die praten. Het maakt niet uit of het de radio, de t/v, you-tube of wat dan ook is. Er zijn TONNEN Thaise audio daar in internetland, GEBRUIK ze! Het enige voorbehoud is dat je er zeker van moet zijn dat alles wat je luistert dicht bij je luistervaardigheidsniveau in het Thais ligt. Het werkt niet als je slechts één op de vijf gesproken woorden kunt begrijpen; je moet grotendeels begrijpen wat er wordt gezegd. Iets anders is het kiezen van onderwerpen waarin je geïnteresseerd bent om naar te luisteren. Niets zal je sneller levensenergie ontnemen dan luisteren naar een geluidsbestand in het Thais over iets waar je geen interesse in hebt. Sommige mensen vinden die Thaise ละครน้ำเน่า’s te verdragen, maar ik niet. Het acteerwerk is overdreven, de achtergrondmuziek is net zo slecht als de slaapverwekkende themalied en de productiewaarden zijn niet al te goed. Toch ken ik verschillende echt bekwame buitenlandse sprekers van het Thais die ongelooflijk goede zinnen en uitdrukkingen uit deze drama’s halen. Nog een pluspunt voor dit leren is dat, zodra een ละคร uitkomt, het op YouTube staat, zodat je het op je gemak kunt kijken.
Het laatste deel van de vergelijking is bijna constant in het Thais met Thais praten. Stop met het terugvallen op Engels, mime, handgebaren, stokfiguurtekeningen, handpoppen of wat je ook gebruikt wanneer Thais je niet kunnen begrijpen. Ik weet dat de meesten van jullie dit niet zullen waarderen, MAAR hier is nog een nieuwsflits – er is geen snelle route, geen magische pil, geen geheime formule, geen beste manier die je Thais kan brengen naar het niveau dat het moet zijn behalve dan door dag in dag uit met deze mensen te praten, de hele tijd. Voor de meesten van ons (of in ieder geval in het begin voor mij) was dat een domper. Ik was zo ontmoedigd door hen niet begrijpen wat ik zei (wat ik toen zei op het beste van mijn kunnen), dat ik gewoon stopte met praten. In plaats daarvan ging ik door een langdurige ‘stille fase’ van luisteren.

Wanneer we voor het eerst beginnen met Thais spreken met Thais, zijn we bang, in feite doodsbang. We zijn bang dat de Thai tegen wie we spreken ons niet zal begrijpen. We zijn ook bang dat, als de Thai ons begrijpt, ze off script zullen reageren of niet de ingestudeerde dialogen zullen gebruiken die we in onze Thaise taallessen geleerd hebben. Dat is inderdaad verontrustend. Maar wat nog triester is, is het feit dat we niet in staat zijn om de informatie terug te ontvangen van een Thai ALS het off script is. Op scholen worden we niet onderwezen in alternatieve antwoorden op die ingestudeerde dialogen die in onze hoofden zijn geslagen. Ondanks het feit dat er meestal een schat aan manieren is waarop een Thai een vraag die wij stellen kan beantwoorden die niet in lijn is met het script dat we op school hebben geleerd.

Een GROOT punt dat ik wil aanraken om je meer Thai te laten klinken, is te STOPPEN met het gebruik van persoonlijke voornaamwoorden in de eerste persoon bij het maken van uitspraken. Vooral uitspraken waarbij iedereen die luistert begrijpt dat jij iets zegt. Niets maakt je minder Thais klinken of laat Thais sneller weten dat je een beginner bent in het Thais dan het telkens gebruiken van ผม of ดิฉัน als je je mond opendoet om iets in de eerste persoon te zeggen. Luister naar deze mensen als ze praten. Ze doen het gewoon niet, nauwelijks ooit! Jongere Thais zullen soms hun bijnamen gebruiken, maar meestal zegt niemand iets en wordt het begrepen in de context dat ze een uitspraak in de eerste persoon maken, tenzij ze in de zin aangeven dat ze het over iemand anders hebben.

Zoals ik aan het begin van dit stuk zei, gaat het er niet om dat je Thais spreekt met een Thais accent, want je zult nooit Thaise genoeg klinken om een moedertaalsprekende Thai voor de gek te houden. Het gaat erom dat je dingen zegt zoals Thais dat doen. Als je dat doet, zullen hun oren automatisch de verkeerd getoonde woorden en de lange/korte, korte/lange klinkerwisselingen die we allemaal maken wanneer we Thais spreken, corrigeren. Ik heb gemerkt dat als je dingen zegt zoals een Thai dat doet, je universeel wordt begrepen. Ze begrijpen het gewoon.

En zo eindigt de les van vandaag. Dit klinkt misschien als een tirade van een nobody die schrijft over het leren van Thais en je bent vrij om de ideeën die ik heb genoemd weg te gooien als je wilt, maar ik zeg je, het is mijn persoonlijke ervaring, na het overnemen van enkele van de technieken die ik heb beschreven, dat Thais me nu veel beter begrijpen dan ze ooit deden.

Veel succes,
Tod Daniels | toddaniels at gmail dot com

Advertisement Advertisement