De Tweede Barrière van Thais Leren Bereiken

De muur raken bij het leren van Thai…

Er zijn meer dan genoeg artikelen die over het verwerven van een tweede taal gaan en die verwijzen naar “de muur”. Dit is het punt waarop je genoeg weet om aan je basisbehoeften te voldoen, maar niet kunt bijhouden met gesprekken die op snelheid worden gevoerd door moedertaalsprekers.

Helaas, ik heb nieuws voor je. Er is een ’tweede muur’ en die is een harde noot om te kraken.

Deze komt nadat je een goede solide basis in de taal hebt bereikt. Daarmee bedoel ik dat je aan je dagelijkse behoeften kunt voldoen, dat je de meeste gesprekken kunt bijhouden en op een zinvolle manier kunt deelnemen aan gesprekken.

Mensen gaan door fasen bij het leren van een andere taal. In het begin ben je zo blij dat je iets in de doeltaal kunt zeggen dat je het er gewoon uitflapt. Juist, fout, verschrikkelijk verminkt, het maakt niet uit. Je bent op een punt waar je zo graag wilt communiceren dat je zegt wat er in je opkomt!

Dan is er de “stille fase”, waarin je stopt met het uitspugen van de verminkte versie van de taal en begint te luisteren naar hoe moedertaalsprekers echt met elkaar praten. Het is niet de overdreven uitgesproken, met de lepel gevoede versie die je op taalscholen leert, maar de echte deal. Dit is wanneer je echt je luistervaardigheden begint te verfijnen (wat trouwens hand in hand moet gaan met spreken).

Ik heb eerder vermeld dat Christopher Wright ongeveer eens per jaar een stand-up routine doet. Hij is grof, bot en to the point over waarom Thais slecht zijn in Engels. Eerlijk gezegd, als een buitenlander dezelfde observaties zou maken, zouden ze belachelijk worden gemaakt, berispt of erger. Maar omdat Chris half Thais is, kan hij hiermee wegkomen.

In zijn routine schetst Chris de vier redenen waarom Thais geen Engels spreken. Verrassend genoeg zijn dat dezelfde vier redenen waarom ik een LANGE tijd stopte met het spreken van Thai! Ze zijn:

1. Thais zijn bang dat de luisteraar niet zal begrijpen wat ze zeggen.
2. Thais zijn bang dat ALS de luisteraar begrijpt wat ze hebben gezegd, ze (de Thais) het antwoord niet zullen begrijpen.
3. Voordat een Thai Engels spreekt, moet hij elk grammaticaregel die hij ooit over Engels heeft geleerd, in zijn hoofd doorlopen.
4. En de vierde reden waarom Thais bang zijn om Engels te spreken is gekoppeld aan “gezicht”. Thais zijn bang dat als ze Engels verkeerd spreken, ze op de een of andere manier gezichtsverlies lijden.

Iedereen die enige tijd in Thailand heeft doorgebracht, weet dat de Thaise mensen 100% bezig zijn met het “gezicht verkrijgen”, “gezicht redden”, “gezicht niet verliezen” spel. Het is zo’n groot deel van hun leven dat ze bijna op de automatische piloot opereren waar gezicht betreft.

Niet toevallig is gezicht precies de reden waarom ik stopte met het spreken van Thai en door mijn verlengde stille periode ging! Nu, het was niet zozeer dat ik gezichtsverlies zou lijden. Ik bedoel, ik ben een buitenlander en zo, en volgens de Thaise definitie heb ik geen “gezicht” om te verkrijgen, redden of verliezen. Maar zelfs dan nog, ik wilde er niet uitzien als een idioot bij het proberen om Thai te spreken. Ik denk dat dit grofweg vertaald zou kunnen worden in “Ik wilde geen gezichtsverlies lijden”. Maar hoe je het ook wilt opvatten, ik stopte een LANGE tijd met het spreken van Thai en luisterde in plaats daarvan naar hoe Thais met elkaar spraken. Ik luisterde naar de cadans, het ritme en de gesprekken. Daarna zou ik herzien wat ik had gehoord.

Hierdoor liet ik VEEL van de overdreven beleefde, o zo zoete versie van Thai vallen die op Thaise taalscholen wordt geleerd. Dat komt omdat ik tot de conclusie kwam dat ze proberen een versie van Thai te leren die ze wensen zij spreken, maar in werkelijkheid niet doen.

Hoe dan ook, ik wijk af. Dit artikel gaat over het raken van de “tweede muur”. Tegenwoordig kan ik me redelijk staande houden in bijna elk Thais gesprek, behalve in gesprekken waar ik halverwege binnenwandel. Dat komt omdat voornaamwoorden en aanduidingen worden weggelaten na de eerste keer, dus in een lopend gesprek binnenwandelen kan je informatie geven over iemand of iets, maar als je het eerste deel mist, weet je niet precies over wie of wat ze het echt hebben.

Deze tweede muur is naar mijn mening een grotere hindernis om te overwinnen. Het ontstaat wanneer gesprekken een wending nemen naar een onderwerp waarin je niet onderlegd bent, de vocabulaire niet kent, of gewoon buiten je element bent.

Onlangs begon ik toezicht te houden op een groep super bekwame Thaise vakmensen bij renovatieprojecten voor buitenlandse klanten. Wat ik niet had was de vocabulaire om te praten met betekenisvolle bouwtermen. Sterker nog, ik wist niet eens dat er een “plus” (ไขควงบวก) en “min” (ไขควงลบ) schroevendraaier of schroeven waren totdat zij me dat vertelden. Ik wist ook niet dat we in het Engels “draad trekken” (of het nu LAN, elektriciteit, telefoon is) en in Thai “draad lopen” (เดินสาย). Een ander ding in de bouw is dat een meetlint geen ตลับเมตร wordt genoemd zoals ik op een Thaise school leerde. In informeel gesprek met vakmensen wordt het een “meterdoos” (กล่องเมตร) genoemd.

Vocabulaire-specifieke gesprekken zijn veel moeilijker te begrijpen en veel moeilijker om op een zinvolle manier mee te interacteren. Vertrouw me, ik weet dit van het toezicht op het eerste grote contract dat we kregen. Ik bevond me op dun ijs boven diep water, terwijl ik probeerde een semi-coherent gesprek te voeren met deze jongens (die allemaal hun specifieke vak heel goed kenden), terwijl ik probeerde te vermijden dat ik als een complete idioot klonk. Gelukkig ken ik hen al vijf jaar, dus we hadden al een solide relatie.

In situaties zoals deze, zonder het gebruik van เอา in al zijn tonale variaties (wat in een mum van tijd kan werken) of teruggrijpen op mime, zit je eigenlijk ver boven je pet. Of ik een oplossing heb, weet ik niet, want ik worstel er nog steeds mee. Maar specifiek over dit onderwerp heb ik nu een pagina of twee van op bouw gebaseerde terminologie waar ik op kan vertrouwen wanneer ik vastzit.

Wat ik je wil duidelijk maken, is dit: wees je ervan bewust dat er nog een “muur” is (of afhankelijk van hoeveel vak specifieke dingen je met Thais bespreekt, meerdere). En op een dag ga je hem raken, of je het nu leuk vindt of niet. Of het nu is zoals ik met renovatieprojecten, of je auto of motor laten repareren, of praten met de True Visions-man over je kabel, deze dingen zijn er. Verrassend genoeg is IT-stuff een van de gemakkelijkste dingen om over te praten omdat bijna alle woorden Engels zijn.

Laat situaties zoals deze je geen seconde ontmoedigen! Tegen de tijd dat je de tweede muur raakt, heb je al genoeg Thai onder de knie om vragen te stellen om te begrijpen wat er gezegd wordt. Je kunt vragen naar de betekenis van woorden die je niet kent, en je kunt je vocabulaire uitbreiden en je kennis over hoe de taal in specifieke situaties samenkomt.

Hoewel ik liever KISS citeer, is het vrijwel zoals Pink Floyd zegt. Het is “slechts weer een steen in de muur”. Terwijl je stenen toevoegt, bouw je een platform om over te klimmen, en steeds meer “muren” om tegenover te staan.

Veel succes, ik hoop dat het helpt.

Tod Daniels | toddaniels at gmail dot com

Advertisement Advertisement