
Thaise Scholen over de Studenten-uit-de-Hel…
Een tijdje geleden bezocht ik zeven eerder beoordeelde Thaise scholen. Ik vroeg de eigenaren van de scholen, de docenten en het personeel aan de balie of ze geïnteresseerd zouden zijn in deelname aan een informeel onderzoek. Ik legde uit dat ik wilde weten wat zij beschouwden als de beste en slechtste buitenlandse leerlingen van de Thaise taal.
Nu, voordat je dit onderzoek afdoet als weer zo’n gek idee van Tod Daniels, of zegt dat mijn steekproef te beperkt is, laat me het alsjeblieft uitleggen. In slechts een van de scholen droegen acht docenten bij aan het onderzoek, en zij hebben gezamenlijk 128 jaar Thaise lessen aan niet-native volwassen sprekers gegeven! Dat komt neer op gemiddeld 16 jaar ervaring per persoon. En dat was slechts op ÉÉN van de scholen die ik ondervroeg. De andere scholen zijn even indrukwekkend, dus als iemand geloofwaardig is, zijn het wel de Thais die er middenin zitten.
In ieder geval, ik plande vergaderingen na schooltijd omdat er geen tijd was om dit soort zaken te bespreken tijdens de korte pauzes van 10 minuten tussen de lessen. Tijdens de bijeenkomsten vroeg ik wat zij dachten dat de beste leerlingen van Thai waren in vergelijking met wat zij als de slechtste leerlingen beschouwden. Verrassend genoeg waren alle docenten meer dan bereid om hun mening te geven. En vaak op een levendige, humoristische manier, met anekdotes en verhalen over de Studenten-uit-de-Hel. Zoals je je kunt voorstellen, hadden we allemaal veel plezier. Ik nam veel aantekeningen en stelde vragen op verschillende manieren om ongegronde antwoorden te vermijden.
Soms sprak ik in het Thais en soms in het Engels. De berg aan informatie die ik verzamelde was verhelderend (voor mij in ieder geval).
Nadat ik klaar was met de eigenaren van de scholen en de Thaise docenten, vroeg ik het personeel aan de balie om op indirecte wijze nieuwe studenten te ondervragen over hun opleidingsniveau, welke andere talen ze spraken en hoe oud ze waren. Sommige scholen deden dit al, dus het was een kwestie van een stapel papierwerk overhandigen en mij erin laten neuzen en notities maken. Maar sommige scholen hadden dit nog nooit gedaan, en nu doen velen dat wel. Dus als je je inschrijft bij een Thaise taalschool en ze vragen je om deze informatie, kun je mij ofwel bedanken of haten omdat ik ze ertoe heb gebracht in je persoonlijke zaken te neuzen.
Nadat ik de gegevens had verzameld van de docenten wachtte ik een paar maanden, daarna ging ik terug om met het baliepersoneel te praten om te zien welke extra informatie ze hadden verzameld. Ik bezocht ook de docenten opnieuw om te zien of ze nog meer te vertellen hadden. We bespraken toen mijn bevindingen.
Gelukkig kwam het feit dat ik ook naar andere Thaise taalscholen ging geen enkele keer ter sprake. Zie je, ik wilde zoveel mogelijk medewerking krijgen op elk van deze scholen, en ik ontdekte al vroeg dat de eigenaren van de scholen elkaar totaal niet mochten! Hoewel sommige in hetzelfde gebouw zitten, soms docenten uitwisselen, en de eigenaren elkaar kennen, kunnen ze ontzettend pruilerig zijn als het gaat om het noemen van andere scholen.
Toen ik eenmaal de gegevens had, bracht ik ze in een zekere volgorde. Aanvankelijk leek alles willekeurig, bijna onzinnig. Maar na het op verschillende manieren gesorteerd te hebben, verschenen er keer op keer een aantal kwesties. Wat me eerst verwarde, was dat de informatie die ik van de verschillende scholen verzamelde op verschillende manieren werd gepresenteerd. Toen ik me dit realiseerde, begon ik echt vooruitgang te boeken.
Hoewel ik alleen ga presenteren wat ik vond, zul je blij zijn te weten dat de resultaten zijn gebaseerd op empirische gegevens en feedback die ik van de scholen heb verzameld. Bovendien heb ik een haalbaar criterium bedacht om erdoorheen te sorteren.
Geloof me. Ik heb hiervan niets verzonnen. En je kunt het totaal oneens zijn met mijn bevindingen, dat is prima voor mij.
Ik verzamelde de onderstaande gegevens over buitenlanders die Thai leren, omdat ik, simpel gezegd, nieuwsgierig ben naar andere studenten. Hoe ongelooflijk het ook mag lijken (met mijn excentrieke persoonlijkheid) heb ik een redelijk goede relatie met de Thaise taalscholen verspreid over Bangkok, wat ervoor zorgde dat het verzamelen van gegevens helemaal niet lastig was!
Als je jezelf herkent in dit bericht, hoop ik dat mijn tips-en-tricks je helpen om de kansen in jouw voordeel te buigen om Thais te leren.
Wat zijn “STUDENTEN-UIT-DE-HEL”?…
Studenten-uit-de-hel: Heel eenvoudig, studenten uit de hel zijn precies dat. Hel. Het zijn studenten die weigeren te accepteren dat ze in de klas zijn om te leren. Ze zijn zich er op de een of andere manier niet van bewust dat ze in een volle klas zitten met wat toch een bekwame docent Thai zou moeten zijn. Deze irritante studenten doen er alles aan om de lestijd te verlengen. Andere studenten en de docent eindigen ook ellendig.
Klaslokaal Kapenaars: Dit zijn studenten die een klas monopoliseert en/of overneemt (tot groot ongenoegen van de andere studenten). Voor elke vraag die andere studenten stellen, stellen zij vijf onnozele en vaak niet-gerelateerde vragen. Ze onderbreken constant, mengen zich erin, en beseffen of niet dat ze zo’n hinder zijn voor de andere studenten dat ze zelfs in de pauzes worden buitengesloten! Ze laten de docent onevenredig veel tijd aan hen en hun problemen besteden in plaats van zich te realiseren dat de andere studenten ook recht hebben op een gelijke tijd van de docent. Deze specifieke student zou beter passen bij privélessen, en op die manier kunnen ze naar hartelust een docent lastigvallen.
Niet-deelnemers: Het tegenovergestelde van de Kapenaars, deze studenten nemen niet deel aan de les noch met docenten, noch met studenten. Ze gedragen zich vaak ellendig. Ik weet niet, misschien zijn ze wel ellendig. Wat ik wel weet is dat een negatieve houding, vooral in iets dat potentieel moeilijk kan zijn, een verliezende instelling is.
Waarom-mensen: Nee, ik heb het niet over gedachteloze buitenlanders die door Thailand lopen en de limbless bedelaar, de 7/11-medewerker en de Soi Hond een wai geven! Ik heb het over studenten die erop willen staan “waarom” te vragen wanneer het maar kan. In De Muur van Waaromdoorbreken (schaamteloze zelfpromotie) wees ik erop dat het weten van het waarom van de manier waarop dingen zijn in Thai je niet helpt om meer vaardig te worden in de taal zelf. Het geeft je stukjes achtergrondinformatie over de taal, maar tenzij je meedoet aan Jeopardy en de Thaise taal ter sprake komt, helpt de kennis je niet echt vooruit.
Later-halers & Verzuimers: Later-halers zijn mensen die 10-15 minuten na het begin van de les binnenkomen alsof het geen probleem is. Ze weten niet welke lessen worden gegeven en verstoren de hele stroom van de klas bij het zoeken naar de juiste pagina, enzovoort. De Verzuimers denken dat ze een paar dagen les kunnen missen en toch bij kunnen blijven. Nu, ik weet dat we allemaal wel eens verplichtingen hebben en een les of twee moeten missen. Dat betekent niet dat we niet kunnen bestuderen wat er behandeld is zodat we deels kunnen deelnemen aan de volgende les. Beide soorten studenten zijn een nadeel voor andere studenten die wel op tijd komen en hun best doen om te leren. Sommige scholen hebben nu een beleid ingevoerd dat de deuren van het klaslokaal na 10 minuten sluit, waardoor de Later-halers tot het volgende uur moeten wachten om weer deel te nemen aan de les.
Onderwijsexperts: Niet verrassend zijn dit buitenlanders die denken dat ze experts zijn in hoe Thai in de les zou moeten worden onderwezen. Het is waar dat we allemaal onze eigen kleine trucs en tips ontwikkelen die Thai voor ons laten klikken. En er is niets mis met deze informatie op een geschikt moment met de andere studenten te delen, bijvoorbeeld in een pauze. Als je echter echt een expert was, zou je al Thai spreken. Toch?
Betweters: Deze specifieke groep studenten maakt me perplex. Ze hebben duidelijk het niveau minstens één keer doorlopen, soms meerdere keren. Ze kennen het materiaal binnenstebuiten, ondersteboven, in een doos, met een vos, maar ze willen zichzelf niet verder brengen naar het volgende niveau. Ik denk dat ze ervan genieten om ons in onze stoelen te zien schuifelen terwijl we door zinnen struikelden en nieuwe woorden vermangelen. Verwarren de betweters niet met mensen die een niveau volgen, maar het echt willen laten beklijven en het daarom opnieuw volgen. Ze weten dat elk niveau voortbouwt op het vorige en je weg bluffen gaat gewoon niet werken.
Kletskousen: Dit zijn studenten die, ongeacht hun nationaliteit, samenklonteren en in hun eigen taal tegen elkaar fluisteren tijdens de les. Dit is vooral lastig in lessen op scholen die de ‘Thais ALLEEN’-regel hebben. Het leidt af voor anderen die proberen Thais te leren.
Over hun Hoofd-ers: Zoals je misschien vermoedt, zijn dit studenten die zich een weg naar een niveau van Thai hebben gebluft dat ver boven hun huidige capaciteit ligt. Ze halen een klas snel onderuit omdat ze niet de basis van het materiaal hebben dat in eerdere niveaus had moeten worden geleerd. Om tegemoet te komen, proberen docenten een gulden middenweg te vinden door les te geven niet aan de langzaamste noch aan de snelste leerlingen, dus deze soort kan gemakkelijk de lesstroom verstoren.
Techneuten: Dit zijn studenten die vastgeplakt zijn, en ik bedoel vastgeplakt, aan hun mobiele apparaten. Ze controleren hun woordenboek-apps voor elke verandering van een Thais woord en verliezen zich totaal in hun zoektochten. Het resulteert in het niet kunnen bijhouden van wat er in de klas gebeurt. Ik ben helemaal voor het gebruik van technologie. En er is zeker geen tekort aan echt goede Thaise woordenboek-apps. Ik stel alleen voor dat mensen hun lestijd verstandig gebruiken door er op dat moment het meeste uit te halen. Er is genoeg tijd tijdens pauzes en na de les om dieper in een onderwerp te duiken.
Ondebrekers: Dit zijn geen mensen die met vragen onderbreken in de klas. Dit zijn studenten die hun mobiele apparaten gewoon niet willen uitschakelen of op stil zetten! Ze ontvangen en beantwoorden constant sms’jes, Facebook-updates, en chatten met mensen op Line. Ze maken me dood. Ze nemen ook telefoontjes aan in het klaslokaal, lopen weg om te kletsen en dwalen dan weer binnen. Nu weet ik dat sommigen van jullie hier zaken doen, en dat is prima, maar je hebt geen recht om Thais te leren in een groepsomgeving als je niet eens 50 minuten zonder communicatie met de buitenwereld kunt gaan. Ik zat laatst in een klas en een student kreeg een telefoontje. Hij nam het op, praatte IN de klas voor twee of drie minuten alsof het niets was. Dat is gewoon slechte vorm en ik denk dat de docent hem er op zijn minst op had moeten aanspreken.
Haastig En-onsamenhangend-ers: Dit zijn studenten die een voldoende beheersing hebben van de woordenschat die wordt behandeld in een bepaald module of lesplan, maar die om een of andere reden uitbraken wat ze willen zeggen zo snel, zo onsamenhangend, dat zelfs de docent geen idee heeft wat ze net hebben gezegd. Ik had deze specifieke kwaal toen ik net begon met Thais spreken. Het was bijna alsof ik het eruit moest krijgen wat ik wilde zeggen zo snel als ik kon. Het maakte me niet uit of het goed of fout was, ik had gewoon de overweldigende behoefte om het eruit te spuwen. Het kwam uiteindelijk uit als een waas van in de war geraakte lettergrepen. Tip: haal diep adem, vertraag en probeer duidelijk te articuleren wat je zegt. Dit stelt de docent in staat genoeg te horen van wat je probeert te zeggen om je te corrigeren (en dat is een goede zaak).
Muizen of Fluisteraars: Dit zijn studenten die je amper kunt horen. Ze lijken met opzet het volume te verlagen wanneer ze Thais spreken. Het is frustrerend voor de andere studenten en voor de docent. Ik weet dat we allemaal aarzelen om andere mensen ons Thais te laten horen spreken, vooral als we in de “ik spreek slecht Thais”-fase zitten. Maar dat maakt deel uit van de leercurve. Er is geen fout wanneer je gespreks-Thais leert. Het is geen test. Doe je best om te oefenen wat je leert, en spreek luid genoeg zodat de docent je kan corrigeren.
Hoppers: Dit zijn studenten die van de ene school naar de andere springen, daarbij methode na methode, boek na boek en programma na programma proberen, maar het lukt ze nog steeds niet om Thai te laten klikken. Ik heb VEEL van dit soort studenten ontmoet en ze zijn bijna allemaal westerlingen, NIET Aziaten. Het is bijna alsof de westerlingen proberen de school of methode te vinden die voor hen werkt in plaats van te beseffen dat zij hun leren aan de beschikbare methoden moeten aanpassen. Deze studenten bezitten vaak een eclectische woordenschat in Thai, maar schieten tekort in goede Thaise zinsbouw.
Ben jij een “STUDENT-UIT-DE-HEL”?…
Het besef van verstorend gedrag in de klas is waardevol voor degenen die hun weg proberen te vinden door de mijnenvelden die de Thaise Taal zijn. Dus, wat kun je doen als je een bepaalde persoonlijkheidstrek hebt die je in een of meer categorieën doet belanden? Let er dan op. Het toegeven dat je een probleem hebt is de eerste stap om het op te lossen. De tweede stap is er daadwerkelijk iets aan doen.
Iedereen die Thaise les heeft gevolgd in een groepssetting heeft minstens één, misschien meer van de studenten-uit-de-hel ontmoet die ik hierboven heb beschreven. Voel je vrij om je ervaringen te delen in het reactieveld hieronder – ik hoor graag alles erover!
Vervolgens ga ik de schoolgegevens in detail behandelen, gecategoriseerd.
Veel succes,
Tod Daniels | toddaniels at gmail punt com
 
 				 
 				




